Na de aardbevingen in Noord-Groningen en schade aan huizen volgde de roep om maatregelen. De gaswinning in de provincie moest maar eens goed onder de loep worden genomen. Helaas voor de inwoners van de getroffen gebieden gaat er de komende jaren helemaal niets aan de gaswinning veranderen. Het hoogst haalbare zijn wat douceurtjes zoals het honderd miljoentje van de minister.
De reden daarvoor is simpel: voor minister Kamp (en met hem de meeste lieden in Den Haag) doen de getroffen Groningers er helemaal niet toe. Politici hebben uiteindelijk maar één doel en dat is verkiezingswinst behalen. In een democratie hebben we het geluk dat je als politicus behoorlijk wat mensen tevreden moet stellen, wil je zetels winnen.
Met ruim 60.000 stemmen heb je een zetel in de Tweede Kamer te pakken en voor een parlementaire meerderheid heb je de steun van ruim 4,7 miljoen kiezers nodig. Omdat het doel is om zoveel mogelijk zetels te halen, heeft men in Den Haag de neiging te doen wat voor veel mensen in het land goed is.
Helaas voor hen, horen de gedupeerde Groningers daar niet bij. De gemeenten Slochteren en Loppersum telden afgelopen zomer samen ruim 15.000 kiezers bij de Tweede Kamerverkiezingen. Oftewel, ongeveer een kwart zetel.
Groningen is traditioneel PvdA-land dus partijen als VVD, CDA of SP hebben helemaal weinig te verliezen in dit gedeelte van het land. Als je nog wat omliggende gemeenten meerekent, kom je uiteraard iets hoger uit, maar het blijft behelpen. Noord-Groningen is nu eenmaal dunbevolkt.
Aan de andere kant is de gaswinning voor de overheid een inkomstenbron van zo’n 11 miljard euro per jaar. Dat is een bedrag wat we in Nederland in de huidige begroting simpelweg niet kunnen missen. Dat maakt het voor de politicus een stuk moeilijker om over zijn hart te strijken en goed te doen voor ‘onbelangrijke’ kiezers.
Voor de minister is het rekensommetje als volgt: als hij give or take een kwart zetel aan kiezers in de kou laat staan verdient hij jaarlijks 11 miljard euro. De gaskraan (gedeeltelijk) dichtdraaien zorgt daarentegen voor een geweldig gat in de begroting waar weliswaar de mensen in Groningen blij mee zullen zijn, maar de rest van de 9.424.235 kiezers niet echt. Of eerder: echt niet.
De uitkomst laat zich raden. Dat de minister zelf VVD’er is (met een achterban van slechts 3.000 kiezers in bovengenoemde gemeenten samen) helpt ook niet mee.
Daarom zal de NAM de komende jaren vrolijk doorgaan met het winnen van gas uit de grond onder uw voeten. De politici in Den Haag nemen het voor lief dat Groningen daar last van heeft. Men zal altijd bereid zijn met u te praten en in de Tweede Kamer op te roepen tot mooie onderzoeken, maar tot actie zal het voorlopig echt niet komen.
Arthur Molenaar is student International Business aan de Rijksuniversiteit Groningen
