Een dikke maand geleden werd grensrechter Richard Nieuwenhuijzen doodgeschopt. Tijd genoeg om te vergeten, zo bleek bij Studio Voetbal gisteren. Was begin december iedereen nog ervan overtuigd dat de hele voetballerij zich misschien eens achter de oren moest krabben, op zondagavond was het gisteren weer ouderwets scheidsrechter hakken. Hypocriet en schandalig is de enige kwalificatie die je kan geven aan het programma van de Publieke Omroep.
Gisteren werd in het praatprogramma zeker vijfentwintig minuten besteed aan het minutieus bespreken van mogelijke fouten van scheidsrechters. Was het geel of rood of niets? Laten de Nederlandse scheidsrechters niets toe? Zou een scheidsrechter niet meer de intentie van een speler moet laten meewegen? En als toppunt, bij een gele kaart voor een protesterende speler: “voetbal is emotie, de scheidsrechter zou moeten weten dat deze jongen nou eenmaal zo reageert.” Bizar.
Toppunt was nog wel dat de zaakwaarnemer van Mark van Bommel mocht inbellen om ook nog eens te zeuren over de scheidsrechter. Zaakwaarnemers zijn al uitschot, verantwoordelijk voor financiële problemen in het hele voetbal. Het zijn profiteurs die leven van spelers. Mino Raiola is een van de ergsten. Waarom mag zo’n heerschap over een 2 maanden geleden nog precair onderwerp inbellen bij een programma? Twee maanden geleden zat presentator Jack van Gelder nog op te scheppen dat bij zijn club AFC kinderen nooit kritiek hadden op de arbitrage. Hypocrisie ten top
In de Nederlandse competitie maken spelers en trainers een heleboel fouten. Zelfs Lionel Messi doet heel veel fout in een wedstrijd. De dikbetaalde spelers en trainers worden vervolgens alleen bij hele grove verdedigingsfouten door de mangel gehaald. Een enkele fout van de scheidsrechter wordt van duizend hoeken belicht. Dat is dus verkeerd om. Een keer een beslissing van de scheidsrechter bekritiseren kan best. Dan zeg je: “fout gezien”en in negen van de tien gevallen zal de scheidsrechter dat beamen. Zo gaat dat als het goed is heel vaak in de amateurkantine en zo hoort het ook. Dan drinkt de scheidsrechter samen met de speler een biertje en is alles weer goed.
Studio Voetbal zou de spelers en trainers aan moeten pakken. Een scheidsrechter uitkafferen na een al-dan-niet overtreding is niet normaal. Dat is geen “emotie die bij het voetbal hoort“, tenzij je je vrouw in elkaar hoeken als je de weg kwijt raakt op weg naar schoonmoeder ook “emotie” noemt. Nee, voetbal moet geen zaalvoetbal zijn. Zeker niet. Een keer een overtreding is niet het einde van de beschaving (al zou het helpen als spelers, trainers en analisten de spelregels zouden kennen). Een keer te lomp erin gaan, wat iets anders is als de halve doodschoppen die je soms ziet, kan gebeuren. En dan hoor je je straf accepteren. Scheidsrechters uitkafferen, non-stop kritiek op de arbitrage op nationale televisie is dat eerder.
Het belangrijkste wat je moet veranderen om geweld tegen scheidsrechters en anderen te voorkomen is een mentaliteitsverandering in het voetbal. “De scheidsrechter heeft gelijk en als ie geen gelijk heeft, heeft hij ook gelijk”. Kritiek op de scheidsrechter is nu zo normaal, van Eredivisie tot F-pupillen, dan is de stap naar geweld helemaal niet zo groot. Vijfentwintig minuten fouten van scheidsrechters onder de loep nemen helpt daar dan niet bij. Verre van. Net als het gelijk geven van klagende voetballers. Wat er wel bijhoort: laat meer van het mooie voetbal zien. Vijf seconden een mooie actie van Robin van Persie is niet genoeg en doet geen recht aan voetbal.
Huub Bellemakers is scheidsrechter en voetbalt in de reserve 7e klasse van de KNVB.
