Wil ik mijn kont laten wassen door iemand uit de bijstand? Eigenlijk is dat een interessante vraag nu de zorg duurder en duurder wordt. Dat hangt er natuurlijk van af of iemand gemotiveerd te noemen is, of hij met mensen die zorg nodig hebben door hun ziekte weet om te gaan. En nee, ik zou er niet aan moeten denken dat iemand uit mijn straat dat bij mij moest doen zonder kennis en kunde van het vak.
De zorg is een vak, een vak apart omdat je met mensen omgaat die door hun ziekte in allerlei situaties en stadia bevinden. Mensen die op de rand van de dood zitten, en uit willen huilen begeleiden in hun verdriet van het naderende afscheid van het leven. Daar kun je niet zomaar allerlei mensen op los laten. Af en toe zie je die plannen voorbij komen omdat de zorg duurder en duurder wordt.
Gelukkig ben ik naast dat ik ziek ben nog lekker actief daar waar het kan. Ik heb dagen van extreme moeheid maar de kunst houdt me overeind daar leef ik op en voor. Ik wil nog steeds mijn bijdrage aan deze samenleving leveren, ik ben een positief mens met idealen. Ik probeer te leven daar ik dat nog kan terwijl ik echt wel weet wat mijn ziekte inhoudt. Een zekere bewustwording van wat je ziekte inhoudt is belangrijk waarbij het een goed ding is te bedenken dat het glas halfvol is en niet half leeg. Met geklaag kom je niet verder.
De jongens en meisjes (vooral meisjes) doen iedere dag hun stinkende best, hebben hun idealen van het waarom ze in de zorg gegaan zijn. En ook zij horen dagelijks weer hoe duur de zorg is, dat het beter kan en krijgen van managers tot patiënten vaak van alles te verduren. Het positieve wat deze meiden brengen mag wat dat betreft wel eens naar voren gebracht worden. Wat ze verdienen is vaak niet veel en daarvoor vegen ze met liefde de kont van patiënten af, horen allerlei verhalen en geklaag aan en zouden daar wel eens wat beter voor beloond mogen worden in een door en door verwend land als Nederland.
En dan komt er in de komende jaren vast wel weer eens een werkgelegenheidsproject om de hoek kijken waarbij mensen uit de bijstand de zorg in worden geduwd waardoor de gekwalificeerden er uitvliegen want er wordt weer ergens bezuinigd doordat men met een lage aanbesteding is akkoord is gegaan. En een grote kwaliteit van managers is nou eenmaal dat ze zichzelf in een land als Nederland kunnen ontzien.
Al die mensen die er over beslissen hebben vaak zelf nog nooit ervaren van hoe het is dat vreemden aan je kont zitten. Hetzelfde gevoel overvalt me, alsof mensen in een rolstoel geen verstand meer hebben. Nederlandse politici voelen zich vaak, te vaak thuis in het vestzak-broekzak-denken zonder zich te beseffen wat mensen beweegt.
Mijn kont laten wassen door mijn buurman of buurvrouw in de bijstand, nee liever niet, mij niet gezien.
Johan van der Dong is beeldend kunstenaar waarbij hij de samenleving voor zijn projecten sociologisch volgt. Johan van der Dong werd bekend met projecten zoals de postbus van God. Vorig jaar november werd hij vanwege zijn kunstwerk The P.O.Box for Allah voor een freedoms-award genomineerd.
