Zelfs David Cameron bemoeit zich er al mee, zoals een goeie koningshuis-rel betaamt: de schrijfster Hilary Mantel, die ongetwijfeld slechts haar nieuwe boek wilde promoten, noemde de zwangere Kate Middleton een ‘etalagepop’ en een ‘door machines gemaakte prinses’. De Hertogin van Cambridge en de vrouw van Prins Harry werd afgedaan als ‘plastic’. Maar wat is daar eigenlijk mis mee?
Heel Groot-Brittannië spreekt schande van de uitspraken van Mantel. Kate is immers een graag geziene figuur voor het publiek. Maar zou ze dat ook zijn als ze eruit zag als Kim Kardashian? Nee. De etalagepop is eigenlijk ook groot compliment: zo wil iedereen er immers uit zien. Het toonbeeld van de samenleving. De bedoeling.
Onze eigen dames van de koninklijke familie zien er ook niet bepaald uit alsof ze een lekker huispak van de Kruidvat aanhebben. Integendeel: strak in de plooien, gezicht geplamuurd en de jurken 15 maal gestreken met stijfsel. Een goed geregisseerde glimlach en playing perfect family. De ultieme tijdschrift cover. De ultieme etalagepoppen. Een strakkere stijl bestaat er niet.
Ja, dat betekent ook een beetje preuts. Je booty showen is meer iets voor de zus van soon-to-be-royalty. Een echte prinses heeft geen decolleté en geen rok boven de knieën. Dat hoeft niet tuttig of ouderwets te zijn, in tegendeel: Kate straalt klasse en schoonheid uit. Daar kan menig scooter rijdend chickie nog wat van leren.
Een glimlach mag bovendien best geregisseerd zijn: oefenen en weet wat je goede kanten zijn. Je paardenbek en onhandige fotoposes zijn voor niemand leuk, dus waarom zou je jezelf daar niet in trainen? Een ‘door machines gemaakte prinses’, zoals de schijfster Kate verweet, is in feite gewoon een reflectie van een sterke it-girl. Zonder feedback geen perfectie.
Kortom, omarm de prinses in jezelf en probeer meer op een etalagepop te lijken.
