De Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) is eindelijk ook toegankelijk voor blinden. Vanaf de straat loopt er nu een prettig ribbelspoor naar de ingang toe. Die ingang bestaat uit een draaideur, waar je als blinde niet met je stok tussen moet komen, maar de gemiddelde blinde zal voor hetere vuren hebben gestaan. Het is al heel wat dat hij de bibliotheek nu zelfstandig kan bereiken.
Wat jammer is, is dat de bibliotheek de blinde, naast het geribbelde blindenspoor naar de ingang, volstrekt niets te bieden heeft. Er zijn geen brailleboeken in de bibliotheek te krijgen. Er zijn wel luisterboeken, maar die zitten in gladde plastikken hoesjes, dus de blinde moet tevens paragnost zijn om te weten waar hij eventueel naar kan luisteren.
Voor het uitzicht vanaf het restaurant op de zevende etage hoeft de blinde ook niet naar de bibliotheek te komen, want immers blind. En voor het eten ook niet, want wie er wat wil eten moet met zijn dienblad in de hand wachten, tot het personeel een opleving van klantvriendelijkheid krijgt en de wachtende zowaar bedient. Ook de kwaliteit van de geboden versnapering ontstijgt op geen enkel moment het modale.
Ook bezoeker die wel over gezichtsvermogen beschikken, heeft de bibliotheek weinig te bieden. Om te beginnen gaat hij pas om tien uur ’s ochtends open; een duidelijke indicatie dat hij vooral bedoeld is voor mensen die zich de luxe van het elke dag uitslapen kunnen permitteren. En we hebben het al meteen over een doelgroep die niet om zijn interesse in om het even wat bekend staat: de steuntrekker.
Voor gebruik van het internet moet worden betaald. Het kost een euro voor een half uur, of 17,50 euro per jaar. Er is geen rekensom te bedenken die ook maar een benadering geeft van welke redelijkheid die achter deze prijsdifferentiatie schuil zou gaan. Kies je voor de jaaroptie, dan krijg je tevens een witte pas, waarmee je verder volstrekt niets kunt. Het internet is wel snel, dus de OBA is niet de plek om torrentz leeg te trekken.
Binnen is het warmer dan buiten. Maar net niet behaaglijk. Als je na toiletbezoek (0,20 euro) je handen hebt gewassen met koud water worden ze nooit meer warm. En er is geen ander water dan koud water om je handen mee te wassen. Want het leek de architect leuk om kranen met sensors te kiezen. Die zijn mooier en komen tevens beter tegemoet aan ons collectieve gevoel voor hygiëne. Sommige sensors doen het niet of maar soms, maar geen van de sensoren is in staat om de behoefte aan warm water te detecteren.
Een van de weinige mensen voor wie de bibliotheek volstrekt maar dan ook helemaal te gek is, is een zwerver. Je kunt de meeste dagen vanaf tien uur ’s ochtends zijn inboedel buiten zien staan. Mocht de OBA ooit opgeheven worden wegens, ik noem maar wat, het oprukken van het ebook, dan is er in ieder geval een man die hem zal missen.
Foto’s: Maarten Brante
