Meer dan ooit is er kritiek op het functioneren van Arsène Wenger, de eigenzinnige Franse coach van Arsenal. Liefst 16 jaar staat de inmiddels 63-jarige Wenger al aan het roer bij de Londense club. De hoogtijdagen van Arsenal liggen echter al lang achter ons, de ploeg werd in het seizoen ‘03/’04 voor het laatst kampioen van Engeland.
Arsenal staat sinds Wenger daar de scepter zwaait bekend om het attractieve voetbal en de voorkeur voor de aankoop van jonge talenten. Een prachtige visie, waar jarenlang ook succes mee werd geboekt. De laatste jaren valt er voor de supporters echter weinig meer te juichen. De club is tegenwoordig een opleidingsclub geworden voor de huidige wereldtop; jaar in jaar uit vertrekken de beste spelers uit Londen naar clubs als Manchester City, Manchester United en F.C. Barcelona.
Was Wenger in het verleden vaak een meester in het halen van adequate vervangers, nu springen de tranen in je ogen als je naar het spelersmateriaal kijkt. Ik als enorme liefhebber van het Arsenal-spel schrik me wekelijks rot bij het zien van de acties van spelers als Gervinho, Diaby, Mertesacker, Giroud en André Santos. Laatstgenoemde is inmiddels verhuurd aan Grémio, maar zal vermoedelijk in de zomer weer terugkeren. Het moet de echte Gunners raken in het hart.
De club staat op het punt het lachertje van Engeland te worden, voor zover het dat nog niet is. Momenteel is de eveneens gevallen topclub Liverpool voornamelijk het mikpunt van de typische Engelse humor, maar ook met Arsenal weten de grappenmakers wel raad. Nieuwste grap op het Engelse web is een foto van Wenger met het bijschrift ‘Why always B?’, doelend op de recente uitschakelingen in de bekertoernooien tegen laagvliegers Bradford (League Cup) en Blackburn (FA Cup).
Afgelopen dinsdag kwam daar de thuisnederlaag in de Champions League tegen Bayern München bij, waardoor Arsenal een vervolg in het miljoenenbal zeer waarschijnlijk kan vergeten. Arsenal strijdt daardoor op geen enkel front meer mee om een prijs dit seizoen (de ploeg staat vijfde in de Premier League, met 21 punten achterstand op koploper Manchester United).
De fans zullen regelmatig verlangen naar de hoogtijdagen van de club, waarin het nog wel eens kampioen werd zonder ook maar één wedstrijd te verliezen. De tijden waarin onder meer Thierry Henry, Dennis Bergkamp, Patrick Vieira en Robert Pires het tricot van de club droegen. De fans snakken naar een nieuw succes, maar dat lijkt niet reëel. Het spelersmateriaal is simpelweg niet goed genoeg voor de Engelse top.
De supporters hebben een deel van hun hoop in de handen gelegd van de nieuwe held Jack Wilshere, één van de weinige spelers die de middelmaat ontstijgt. Wilshere is mateloos populair bij de fans door zijn werklust en zijn passie voor de club. Hij is echter pas 21 jaar oud en net terug van een zeer ernstige blessure, het is voor hem simpelweg onmogelijk Arsenal in zijn eentje naar de titel te leiden.
Wenger blijft zijn visie nastreven: aanvallend en verzorgd voetbal. Je hebt daar alleen wel geschikte spelers voor nodig. Je kunt het vergelijken met Oh Oh Cherso ‘ster’ Barbie: je kunt zoveel make-up dragen als je wil, Miss Nederland zal ze nooit worden. Je kunt van een drol geen diamant maken, voor prijzen is kwaliteit nodig.
Het tijdperk Wenger is dan ook over. Hij heeft van alles geprobeerd, maar het werkt niet meer. De club heeft behoefte aan een nieuwe, frisse wind. Een trainer die ook van aanvallend en verzorgd voetbal houdt, dat staat voorop. De visie van Arsenal mag niet verloren gaan. Deze trainer zal echter wel moeten zorgen voor de komst van topspelers, iets wat Wenger al tijden niet meer is gelukt. Guardiola was in dat opzicht de juiste man geweest, maar die tekende vorige maand bij Bayern München.
De club snakt naar de eerste prijs sinds 2005, toen de FA Cup werd veroverd. Wenger kan de eer nu nog aan zichzelf houden en door de voordeur vertrekken, voor het te laat is. Een ontslag zou namelijk een rampzalig einde zijn van een ooit schitterend tijdperk in Londen.
