De gangen waren koud. De dag zo duidelijk nog onbegonnen. Alexander stond haar in de hal, onderaan de trap, op te wachten. Hij droeg een spijkerbroek, sportschoenen en zijn rode fleecetrui. Dezelfde die hij altijd droeg als ze met de familie in Lech waren. Hij zag eruit alsof hij zich haastig had aangekleed en ook net uit bed kwam.
Het gejaagde opstaan had alle bacillen in haar longen in beweging gebracht. Nog voor ze beneden was, moest ze zich aan de trapleuning vastgrijpen vanwege het hoesten. Haar hele lichaam schudde mee en binnen in haar kolkte het.
‘Je bent ziek, Maman,’ zei hij zorgelijk.
Ze wuifde hem weg. Van ziekte kon geen sprake zijn. Ze moest die rottige troonrede voorlezen vandaag. En ze had nog nooit verzaakt, ook niet toen Claus door zijn benen was gezakt.
‘Je klinkt net als opa. Hetzelfde reutelige blaffen,’ zei Alexander lollig.
Ze perste haar lippen op elkaar. Haar vader had de laatste jaren gehoest als een mijnwerker met stoflongen.
‘Het is alleen omdat ik net wakker ben. Dan komt alles los.’
Ze duwde een hand door haar haren en bleef met een vinger haken achter een vergeten roller.
In 50 Shades of Orange publiceert schrijver Mariëtta Nollen tot aan de kroning iedere dag een fragment uit haar roman Ik, Beatrix. Zo maar wat scènes uit het leven van onze koningin, die zo maar echt gebeurd kunnen zijn. Het ebook is hier te bestellen. Mariëtta publiceert ook op De Nieuwe Pers en twittert.
