Au, dit gaat pijn doen in Hamburg. Linda de Mol haalt in haar eigen tijdschrift keihard uit naar Sylvie van der Vaart. Een tackle van achteren mogen we wel zeggen. Of beter nog: natrappen. Linda maakt Sylvie met de grond gelijk.
En dat terwijl er best wat overeenkomsten tussen de twee dames zijn. Linda en Sylvie werden allebei op jonge leeftijd een bekende tv-presentatrice, beiden maakten de overstap naar Duitsland, waar hun roem tot grote hoogten steeg en beiden schrijven een column in een damesblad. Linda schrijft uiteraard voor Linda en Sylvie in Grazia. En dat is de eerste rekening die vereffend moet worden.
Linda vindt de columns van Sylvie helemaal niks: “Om heel eerlijk te zijn vond ik de columns die het sprookje al die tijd zo bevestigden niet leuk om te lezen. Omdat ik totaal niet in sprookjes geloof en het niet fijn vind alleen maar te lezen wat een perfect jetsetleven iemand leidt.”
“De dure etentjes, helikopters, en must-have truitjes van zeshonderd euro, shoppingtrips met Dani naar Parijs en rode lopers in een echte Valentino? I don’t give a damn.”
Daarna wordt het pas echt gemeen. Linda krabt met zichtbaar genoegen in de open wond van Sylvie. Nu de relatie met Rafael uit is, wil Linda de echte Sylvie zien: “Geef ons een kijkje in je ziel en laat de echte Sylvie opstaan. Vertel over de ochtend dat je op de foto moest maar je ogen van het huilen zo opgezwollen waren dat er geen make-up op kon.”
En het blijft niet bij gezwollen ogen. “Vertel over de níet leuke kant van het voetbalvrouw zijn. Je onzekerheid over welke vent die nu op je afkomt in godsnaam te vertrouwen is en liefst ook eens een keer dat je met water in je mond naar die pasta carbonara zat te kijken, maar toch die salade nam omdat je in die Hunkemöller-strings beeldig moet blijven.”
Om tenslotte ook nog het zoontje van Sylvie erbij te betrekken: “Vertel hoe verdrietig het is je je kleine mannetje te moeten uitleggen waarom papa er niet elke dag is.”
Rode kaart. Wegwezen en douchen!
