Het Syrische regime, dat verantwoordelijk is voor meer dan 70.000 burgerdoden en honderdduizenden vluchtelingen, is door de Verenigde Naties (VN) herkozen als senior lid van het Dekolonisatie Comité van diezelfde VN. Dat ziet toe ‘op fundamentele rechten van de mens in het verzet tegen onderdrukking, overheersing en uitbuiting van volkeren’. Daarnaast is Syrië sinds november 2011 lid van tweetal UNESCO mensenrechten comités.
Ondanks het vermoorden van 70.000 eigen burgers vindt de VN-gemeenschap blijkbaar dat Syrië daarin een voorbeeldfunctie heeft. Het huidige Syrië is dus onwaarschijnlijk genoeg door de VN uitgeroepen als mensenrechten-kampioen. Voor de Syrische regering is dit uiteraard een enorme propaganda overwinning, die dan ook breed wordt uitgemeten door het Syrische staatspersbureau SANA. Maar wat een enorme slag in het gezicht van de nabestaanden van de slachtoffers en alle Syriërs die dagelijks lijden onder de wreedheid van het Syrische regime.
Tevens is Soedan gekozen tot vice-voorzitter van de Economische en Sociale Raad van de VN, ECOSOC. Dit is het belangrijkste VN orgaan dat zich bezig houdt met mensenrechten.Een wel heel bijzondere eer voor Soedan, dat door etnische zuiveringen volkerenmoord heeft gepleegd op 2 miljoen zwarten en christenen. De Soedanese leider Omar Al-Bashir wordt daarom gezocht voor genocide door het Internationaal Strafhof.
Uit hoofde van dit vice-voorzitterschap stelde de Colombiaanse voorzitter ook nog voor om Soedan de portefeuille voor humanitaire zaken te geven. Dat werd een aantal Westerse landen toch te gortig , zij vroegen zich af of Soedan daar wel geschikt voor was, gezien de ‘verwoestende humanitaire situatie in Darfoer, het gebied van de Blauwe Nijl en Zuid-Kordofan’. Dit besluit is daarom nog even aangehouden.
Het zijn opnieuw twee nieuwe voorbeelden hoe de VN in de greep is geraakt van (islamitische) dictaturen, die over een meerderheid van de stemmen beschikken. In deze farce worden democratieën – zoals Israël – onophoudelijk beschuldigd van mensenrechtenschendingen en blijven de meest afzichtelijke dictaturen buiten beeld.
Hoe lang blijven Westerse democratieën nog meedoen aan dit absurde theater?
Awi Cohen is bestuurslid van Likoed Nederland, hij schreef dit artikel op basis van informatie van UN Watch.
