De Tweede Kamer heeft een motie van CDA Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt over een schandaal met pensioenfondsen in de jaren ’90 afgewezen. Omtzigt wil openheid van zaken. VVD, PvdA en D66 hebben geen behoefte aan een onderzoek.
Begin jaren negentig is een aantal keer een greep gedaan uit de pensioenpot van Nederlandse pensioenfondsen. De dekkingsgraden van pensioenfondsen waren 1989 rond de 200 procent. Meer dan genoeg om de premies te betalen dus.
Om gaten in de begroting van overheden en bedrijven te dichten werd geld gehaald uit deze pensioenfondsen.Werkgevers namen dus geld uit de pensioenpotten die betaald zijn door premies van werknemers.
Omtzigt zegt tegen ThePostOnline dat hij dit hoogst opmerkelijk vindt. “Pensioenpremie moet je als werknemer verplicht betalen aan een fonds. Dan moet je er toch vanuit kunnen gaan dat het geld uitbetaald wordt als pensioen. Niet dus, er is in een aantal gevallen pensioengeld gebruikt om de winsten van bedrijven op te krikken.”
Pensioengeld werd gebruikt om financiële gaten te dichten. Nu de dekkingsgraad van pensioenen is teruggelopen naar 103 procent komt de pijn van de greep uit de pensioenpotten bij de deelnemers terecht.
Pensioenfondsen moeten per 1 april korten omdat ze niet genoeg geld in kas hebben. Op de golven van ontevredenheid over pensioenkortingen is er bij veel kiezers de noodzaak van een 50Plus partij gekomen. Onrust rondom teruglopende pensioenen dus.
Een reden voor de teruggelopen dekkingsgraad ligt bij verkeerde beleggingen van pensioenfondsen. Pijnlijker is het echter nog als blijkt dat in de jaren negentig geld uit een pot gehaald omdat er toch genoeg in zat, die pot nu opdroogt. Dat geld hadden de pensioenfondsen goed kunnen gebruiken. De pensioendeelnemer is de dupe.
In 2002 beloofde Mark Rutte, toenmalig Staatssecretaris van Sociale Zaken dat De Nederlandse Bank (DNB) een onderzoek zou instellen naar de greep uit de pensioenfondsen.
Joanne Kellerman, directeur pensioenen bij DNB gaf daarover tegenover Zembla toe dat dit onderzoek er nooit is gekomen. In ieder geval is onduidelijk om hoeveel geld het gaat.
CDA Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt diende in april 2011 een motie in om dit onderzoek alsnog te laten uitvoeren. De motie werd kamerbreed aangenomen. Een half jaar later verschool verantwoordelijk minister Henk Kamp zich achter onduidelijkheid en geheimhoudingsplicht als reden voor het opnieuw niet uitvoeren van het onderzoek.
In een brief gaf Staatssecretaris van Sociale Zaken Jetta Klijnsma op basis van een pilotonderzoek bij vijf pensioenfondsen aan dat een groter onderzoek onmogelijk is omdat de administratie uit begin jaren negentig niet meer is terug te halen.
Uit de pilot op basis van 5 pensioenfondsen bleek dat in ieder geval netto 1 miljard euro is teruggestort uit de pensioenfondsen. Er is dus wel degelijk sprake geweest van terugstorting van geld uit de pensioenpotten. Een verder onderzoek wil het kabinet niet, dat zou duur zijn. PricewaterhouseCoopers zou 3 tot 10 miljoen nodig hebben om het onderzoek te kunnen uitvoeren. Volgens Klijnsma zou zo’n onderzoek geen volledig beeld kunnen geven omdat gegevens simpelweg niet beschikbaar zijn.
Omtzigt gaat er niet mee akkoord en dient opnieuw een motie in. Deze motie geeft deelnemersraden of 2% van de deelnemers van pensioenfondsen het recht om een fonds te dwingen een snel onderzoek te doen naar de terugstortingen. Als de premiebetalers dus behoefte hebben aan openheid over de terugstortingen, kunnen ze hun pensioenfonds hiertoe dwingen.
De motie werd gisteren verworpen. PvdA, VVD en D66 zijn tegen. Opvallend, eerdere moties over de pensioenkortingen werden nog ondertekend door D66-Kamerlid Wouter K0olmees en PvdA-Kamerlid Roos Vermeij.
Er komt voorlopig geen openheid over de terugstortingen uit de pensioenfondsen. De partijen hebben geen interesse om te weten uit welke pensioenfondsen geld is gehaald om gaten op de begroting te dichten of bedrijfswinsten op te krikken. De pensioenenbeerput uit de jaren ’90 blijft nog even gesloten.
