Afgelopen weekend mengde PvdA-Kamerleden Tunahan Kuzu en Selcuk Ozturk zich in de kwestie Yunus. “Er is een tekort aan islamitische pleeggezinnen. Dan kun je de straat op gaan om te demonstreren, maar je kunt ook je verantwoordelijkheid nemen”, aldus deze twee Nederlands-Turkse Kamerleden. Mooi toch? Eindelijk nemen Nederlandse Turken hun verantwoordelijkheid en komen ze met een constructieve oplossing. Schijn bedriegt, want hiermee bewijzen ze slechts één ding: ze zijn Erdogan light.
De Turkse regering is helder in zijn boodschap: “Turkse kinderen dienen gered te worden van christelijke en homoseksuele gezinnen”, want volgens de Turkse parlementaire onderzoekscommissie heeft dit beleid maar één doel: namelijk assimilatie.
Nederland schendt hiermee de mensenrechten en dient ter verantwoording te worden geroepen. Dit is ook gebeurd en afgelopen week was bureau Jeugdzorg ontboden door de Turkse ambassade in Nederland.
De racistische redenatie van de Turkse overheid is dus dat assimileren een schending van de mensenrechten is, want oh wee als Turken zich in Nederland aanpassen en per ongeluk stamppot in plaats van broodje doner eten. Dat kan natuurlijk niet!
Veel Nederlands-Turkse schotelzombies volgde de retoriek van Erdogan en ze zijn nog steeds woest. Het gaat hen niet om het lesbische stel, maar om de assimilatie, om cultuur en geloof, aldus een initiatiefnemer van een nieuw protest.
Na al het Turkse media falen in de kwestie Yunus, zie hier en hier was het tijd voor een charmeoffensief vanuit de Turkse gemeenschap.
Het was tijd voor een ander Turks geluid, een redelijk geluid. Aangezien de helft van de PvdA-Kamerleden Turks spreekt, kwam het ook uit die hoek. Oh geweldig die moderne Turken Kuzu en Ozturk. Wat komen zij met een geweldig voorstel en lezen zij hun achterlijke achterban de les.
Haha dus niet! Want wat zij zeggen is in principe hetzelfde als Erdogan, alleen dan in afgezwakte vorm. Zij impliceren namelijk dat islamitische kinderen beter af zijn bij islamitische pleegouders. Hiermee onderstrepen zij het beleid van Erdogan, alleen zeggen zij het niet openlijk. Zij zeggen niet: “We willen geen Turkse kinderen bij Nederlandse pleegouders”.
Nee, daarvoor zijn ze te gepokt en gemazeld. In plaats daarvan moedigen ze hun achterban aan om via de juiste kanalen hun gelijk te halen. Een strategie die Turkse PvdA politici wel vaker inzetten. Zie bijvoorbeeld de Turkse praktijken in deelraad Feijenoord in Rotterdam.
De procedures van de relevante instituties bewandelen om zo de eigen beperkte culturele en religieuze agenda door te drukken en weerstand stilletjes te omzeilen. Nou omzeilen? Zolang het kan, want niet iedereen ligt te slapen.
Kuzu en Ozturk benadrukken dat het kind beter af is bij een islamitisch gezin. We kunnen ons afvragen of dat daadwerkelijk zo is. Is een kind gebaat bij ouders die de opvoeding benaderen als een Pakistaanse madrassa? Ik geloof best dat de Turks-Nederlandse pleegouders – die zich aanmelden naar aanleiding van de kwestie Yunus – hun hart op de goede plek hebben.
We kunnen echter niet ontkennen dat vele van hen zich aanmelden, omdat ze van mening zijn dat Turkse pleegkinderen een islamitische opvoeding moeten krijgen. Hun motivatie ligt dus in eerste instantie bij de verplichte islamitische opvoeding, niet de liefde voor het kind en daar hoort het toch om te gaan?
Dit is in mijn optiek zeer kwalijk, want ouders dienen kinderen te leren “hoe” en niet “wat” ze moeten denken. Een religieuze agenda nastreven – door een islamitische opvoeding te wensen voor Turkse pleegkinderen – past niet bij de PvdA, vooral niet bij de integratiekoers die Lodewijk Asscher is ingeslagen. Kuzu en Ozturk positioneren zichzelf met dit voorstel als de praatpapegaaien van Erdogan en als belangenbehartigers van Nederlands-Turkse schotelzombies.
Een tip voor Asscher: wellicht is het een idee om het participatiecontract te laten ondertekenen door uw eigen Kamerleden Kuzu en Ozturk alvorens u anderen ermee lastigvalt. Het voorstel van Kuzu en Ozturk is namelijk om je voor kapot te schamen, als PvdA’er en NederTurk.
