Topnotch heeft een nieuwe naam onder haar vleugels: Mozes and the Fistborn. Het label investeert niet meer slechts in hiphop, maar ook in enthousiaste jonge bandjes die het Nederlandse volk graag mooie indie- en rockmuziek willen geven. Op dat gebied is er namelijk tot nu toe weinig opwindends gebeurd in het kikkerlandje én de omringende landen. Mozes and the Firstborn wil ervoor zorgen dat we nu wél iets aantrekkelijks krijgen.
Kijk, je hebt dan wel Kensington, Racoon, DeWolff, maar die zul je nooit op een festival à la Glastonbury of Leeds/Reading zien. Nee, je ziet ze op De Wereld Draait Door en daarna is het afgelopen met hun potentie. Dan wordt in de biografie van de vermeende rockster geschreven dat zijn hoogtepunt De Wereld Draait Door was. Dat wil je toch niet.
Helaas is al gelijk te merken dat Mozes and the Firstborn is ontstaan uit de volgende welbekende gebeurtenis: groep vrienden gaat naar een concert, zien dat die band heel tof is, beslissen om samen een band te creëren, en vervolgens leven ze in een tunnelvisie. Ze willen als ‘hen’ worden, zonder te oriënteren in de oh zo brede wereld van muziek. Daarom is gelijk bij het luisteren van Mozes and the Firstborn te horen dat de jongens The Black Keys hebben gehoord en dat ze allemaal The Beatles ook wel leuk vonden.
Het eerste nummer, Bloodsucker, komt over als een grote gelukkige openbaring. Een goed begin, maar What’s Wrong Mama is zo’n nummer dat gewoon rechtstreeks van een Beatles-album komt. Vanaf het derde nummer is de droom naar iets origineels dan ook een illusie geworden.
Toch is er plaats voor nuance. Vanaf het moment dat je vrede hebt gesloten met het missen van de originaliteit, zul je de andere nummers gaan waarderen. Skinny Girl is daar een heel goed voorbeeld van. Een nummer die ondanks de vergelijkingen toch leert te waarderen, mede dankzij het vredesakkoord tussen jou en het album. Dan kom je al gauw op de laatste vier nummers, die je prima kunt verteren op een rustige studeeravond waar je de filosofie van Aristoteles rustig moet bestuderen.
Alleen luisteren als je het missen van de originaliteit niet erg vindt. Maar een glansrijke carrière voor Mozes and the Firstborn is niet weggelegd. Ach, zolang de Effenaar en Paradiso maar als ultieme hoogtepunten worden gezien, hè.
Beginner in de indiemuziek of gewoon niet zo kieskeurig? 14 april speelt Mozes and the Fistborn in het ultieme hoogtepunt Paradiso. Alle tourdata vind je hier. Het album kun je hier legaal beluisteren en downloaden. De mannen zijn ook te vinden op Twitter en Facebook.
