Latoya van der Meeren kan je lang wezenloos aanstaren, en nog veel langer niets zeggen. In haar mooie hoofd huizen duistere gedachten, dat voel je meteen. En altijd op het moment dat het ongemakkelijk dreigt te worden, begint ze te lachen. Tegenwoordig dan. ‘De vrijheid die ik nu heb ervaar ik intenser door mijn verleden’, zegt ze.
Ooit werd ze geterroriseerd door het Jehova-geloof. Met die waanzin rekende ze af, net als haar moeder en haar zus. Afgelopen zomer pakte de jonge producer een camera en klikte ze ook het laatste restje demonen in haar hoofd weg met een fotoserie.
Kijk maar. U ziet billen en borsten, maar u ziet ook heel veel verontrusting en opgekropte woede. De tentoonstelling opende donderdag in SPRMRKT aan de Amsterdamse Rozengracht.
