Het spijt me. Ik had je niet moeten slaan. Het gebeurde in een opwelling. Ik dacht echt dat het nooit meer zou gebeuren. Dat moet je geloven. Het is heel lang goed gegaan. Dat weet je best. Het was weer net als vroeger. Voelde je dat dan niet? We laten ons toch niet door een ongelukje uit het veld slaan?
Ik hou zo gruwelijk veel van je. Waarom laat je me niet binnen? Dan kunnen we er rustig over praten. Je hoeft niet bang te zijn. Kijk me eens aan. Ik kan zien dat je dit niet wilt. Dat je niet wilt dat ik hier buiten sta, in de regen. Ik blijf hier zo lang als nodig is. Ik ga niet weg voordat we een oplossing hebben gevonden. Dat wil jij toch ook? Je laat dit toch niet tussen ons in komen? Luister niet naar die zus van je. Wat weet zij nou van ons?
Kom op, liefje. Het spijt me. Ik wou dat ik het kon terugdraaien. Je weet hoe ik soms kan zijn. Dat ik ineens geen controle meer heb over wat ik doe. En mijn hoofd plotseling op zwart gaat. Ik weet echt niet wat me bezielde. Ik was zo boos op je en ineens ging het heel snel. Kijk me eens aan. Kom in ieder geval bij de deur staan. Dan kan je in mijn ogen kijken en zien dat ik het meen. Ik weet wel dat je er bent. Ik zie je staan in de woonkamer. Ik wil alleen maar met je praten. Liefje, geef me een kans. Ik weet niet wat ik moet zonder jou. Jij bent alles voor me.
Het spijt me echt. Het gebeurde gewoon. Je kan soms het bloed onder mijn nagels vandaan halen. En toen was het al te laat voordat ik het zelf doorhad. Je weet dat het mij net zo veel pijn doet als jou. Ik zeg toch sorry. Wat wil je nog meer van me? Wie ben je aan het bellen? Kom nou verdomme eens hier en doe die telefoon weg. Denk je dat het voor mij gemakkelijk is? Ga je me negeren? Waar zijn de kinderen? Vind je niet dat je het ze verschuldigd bent om hun vader binnen te laten? Je gaat me echt niet op straat achterlaten. Hoor je me? Ik ben helemaal klaar met die houding van jou. Wie denk je dat je bent?
Doe open, klerewijf. Ik sta hier verdomme al een half uur in de regen te schreeuwen. Denk je dat de buren dat niet zien? Wie ben je aan het bellen? Leg die telefoon neer, godverdomme. Wil je soms dat ik de deur intrap? Denk niet dat ik dat niet doe. Je maakt me hartstikke gek. Is dat die baas van je? Zeg hem maar dat ik morgen naar jullie werk kom en hem helemaal in elkaar beuk. Waar bemoeit die klootzak zich mee. Leg godverdomme die telefoon neer. Je doet nu open of ik sta niet voor mezelf in. Ik trap de hele deur aan gort. Ik tel tot drie en dan kom ik naar binnen. Een. Twee. Drie.
Mark Thiessen las ergens dat in Nederland jaarlijks 200.000 personen slachtoffer zijn van structureel huiselijk geweld en probeerde zich in te leven.
