http://youtu.be/XtopWVAkOQc
Arjen Lubach is blij dat we elkaar treffen in Keizer Culinair, waar gloednieuwe bloedrode ovens en een oneindige hoeveelheid keukengerei op ons wachten. Thuis heeft hij weinig culinaire spulletjes, want hij is meestal ’s avonds op pad voor optredens.
‘We proberen wel zo goed mogelijk te eten, maar het blijft ingewikkeld. Als je in een schouwburg vraagt waar je terechtkunt, krijg je meestal te horen het Wapen van Roermond, of van Dordrecht, of waar je dan ook bent. En daar krijg je dan zo’n saté van ossenhaas en een verlepte salade. Nee, dat is geen feest.’<
Gelukkig is Lubach niet zo’n haatdragend type, vertelt hij terwijl hij probeert een granaatappel dood te knuppelen. Misschien heeft hij teveel succes als cabaretier, kandidaat van Wie is de Mol, tekstleverancier voor Koefnoen en natuurlijk als romanschrijver.
‘Dat succesvolle valt wel mee’, relativeert Lubach, ‘Ik heb heel lang radio gedaan, zonder daar verder in te komen. Ik heb heel gefrustreerd in de studio gezeten: waarom ben ik geen Giel Beelen? Toen ik 23 was, dacht ik na over mijn toekomst en vond dat ik heel hard mislukt was.
Dat is het gevaarlijke als je weet welke weg je wil afleggen. Daarom doe ik liever zoveel mogelijk verschillende dingen. Juist de kruisbestuiving van al die disciplines houdt me in beweging. Als ik nu denk ‘ik ga voor de AKO literatuurprijs’ of ‘ik wil in de Alfatent op Lowlands staan’, en stel dat me dat lukt over vijf jaar: wat moet ik dan?’
Eerst maar eens de Gouden Strop binnenhalen voor het beste misdaadverhaal van 2013 met IV. ‘Een moord. Een staatsgeheim. Een ijzingwekkende achtervolging’, luidt de ultrakorte samenvatting op de achterflap van IV.
Het lijk van dienst is van professor Marcus Ruys. Zijn dochter Elsa viert vakantie in Zuid-Frankrijk en moet terstond overvliegen om de politie bij te staan. Dan gaat het direct mis, want Elsa dreigt een staatsgeheim te onthullen.
Een geheime organisatie achtervolgt haar, zodra ze voet op Nederlandse bodem zet. Dus moet ze met papa’s boezemvriend Maarten van Eck (lookalike van Maarten van Rossem) het raadsel van Thorbecke oplossen.
De schrijver van de Nederlandse grondwet kon het niet zo goed vinden met Willem III (‘koning Gorilla’), wat auteur Arjen Lubach de kans geeft een Dan Brown-achtig complot te onthullen. Terwijl we gehalveerde aubergines in die bloedrode oven stoppen en zwarte bonen voor de quesadilla’s achtjes laten pruttelen op het fornuis, praat Lubach verder over IV.
‘Als je Thorbecke en onze grondwet langs laat komen, is het niet helemaal puur entertainment. Het raakt aan mijn overtuigingen, ik wil de mensen wakker schudden.
Elke satiricus is een nar die soms de vinger op de zere plek legt. Niet dat ik politieke doelen met dit boek heb, ik wil niet de grondwet herschrijven. Al ben ik dan een rasechte republikein. Maar als je echt politieke veranderingen wil bereiken, dan moet je zelf de politiek ingaan. Ik vind het zo armoedig als krakers een huis bezetten als protest tegen de woningnood. Ga dan in de gemeenteraad zitten!’
Een groep meisjes komt langswandelen, herkent Arjen en begint te giechelen en zwaaien. Vindt hij het leuk, groupies?
‘Nou groupies… Ik kan nog steeds heel makkelijk over straat. In de theaterwereld is het niet moeilijk iemand in levende lijve te ontmoeten, meestal komt de artiest na afloop naar de bar. Kun je met hem/haar op de foto’s. Er zijn inderdaad meisjes die vaker naar mijn voorstellingen komen. Niet dat ik als een Michael Jackson mijn hotel niet meer uit kan.’
‘Kijk, ik vind het gaaf dat iemand leuk vindt wat ik doe. Zelf kan ik me niet voorstellen dat ik een voorstelling meer dan drie keer zou gaan bekijken, en de artiest een boekje voorhouden om weer iets in te laten schrijven. Blijkbaar heeft op het podium staan zo’n effect op mensen. 400 mensen in de zaal, drie jongens op het podium, dat doet iets.’
De quesadilla moet in elkaar gedraaid worden. Mexicaanse pannenkoeken met daarop eerst een zwarte bonenbrij, dan een frisse salsa met avocado, tomaat en koriander, waarna de boel wordt afgemaakt met natuurlijk zure room en geraspte kaas. Vegetarisch, maar ongezond. Al denkt Lubach daar anders over.
‘Ik vind eigenlijk dat we goed bezig zijn. Veel verse groenten. Bevalt wel, dat flexitariër zijn. Ik mis geen vlees. En dat wil wat zeggen.’
Credits
Nog meer Koken met Koppes en Arjen Lubach vindt u op: www.denieuwepers.com/cat/auteurs/dirk-koppes/. Dirk Koppes en Arjen Lubach kookten in Kookstudio Keizer Culinair. Alle foto’s copyright: Christiaan Krop.
