Aan de exploitatie van de Jumbo in Breda gingen een faillissement, miljoenenverliezen en veel gebroken ambities vooraf. De opening van de mega-Jumbo gisteren in Breda is zeker niet zonder slag of stoot tot stand gekomen. Vastgoed en voetbal, het maakt meer kapot dan je lief is.
In december 2008 komen de gemeente Breda, de projectonwikkelaars HEJA en Hofwegen en voetbalclub NAC Breda een vastgoedinvestering van 11,4 miljoen euro overeen. Naast het stadion van de Eredivisieclub komt een groot winkelcentrum met daarin een mega-supermarkt.
‘Stadionkwartier’ gaat de liefdesbaby van de projectontwikkelaars, de gemeente en de club heten. HEJA en NAC gaan er gezamenlijk 11,4 miljoen euro aan verdienen. Eerlijk verdelen. In een constructie spreken beide partijen af dat de vastgoedontwikkelaar 5,7 miljoen euro zou moeten betalen aan de voetbalclub. HEJA zal dat betalen door jaarlijks 1 miljoen euro over te maken.
Heja en NAC Breda delen de opbrengst. Door ‘de positieve financiële prestaties van het huidige bestuur van NAC’ ziet verantwoordelijk CDA-wethouder Janus Oomen geen kanttekeningen. Partijgenoot Andre Lips zit op dat moment in het bestuur van de voetbalclub.
De wethouder die NAC Breda in 2003 overeind hield door het stadion te kopen voor 16 miljoen heeft een iets te rooskleurige bril op. Over de ‘positieve prestaties’ van eindverantwoordelijke NAC-bestuurder Theo Mommers komt in 2011 lijk na lijk uit de kast.
In juli 2009 wordt bekend dat niet het eerder veronderstelde Albert Heijn maar Jumbo een megasupermarkt mag bouwen in het stadionkwartier. Heja-directeur Jan Hoppen is zelf verantwoordelijk voor de keuze voor Jumbo ten faveure van Albert Heijn.
Onderuit gezakt in een fauteuil in een hotelsuite in Armenië waar NAC die avond een Europese wedstrijd heeft gespeeld vertelt Mommers aan de aanwezige fans en spelers opschepperig hoe hij en Hoppen de Jumbo deal “even hebben binnengehaald.” Mommers verdwijnt zielsgelukkig met de deal stomdronken in het nachtleven van Yerevan.
Dat voetbal en vastgoed in combinatie met poenerigheid en hebberigheid een dodelijke combinatie is, blijkt later. Zowel bij Hoppen als bij Mommers lijkt de deal iets te hoog in de bol te zijn geslagen.
Eerst gaat het mis bij de voetbalclub. De club maakt over seizoen 2009/2010 een verlies van 4,2 miljoen euro. Mommers zit dan al sinds april 2010 thuis met een ‘burn-out’. Hij zou nooit meer terugkeren. Het financiële verlies van de club heet een incident te zijn.
Oktober 2010, daar is Hoppen weer. Gefrustreerd over het trage overleg met het bestuur van de club komt hij met een plan voor 8 miljoen euro aandelen uit te geven voor de club.
Andere geldschieters leggen het verschil van 4,2 miljoen euro bij en halen de club uit de acute financiële nood. Hoppen trekt zijn aandelenplan gedesillusioneerd terug. Later blijkt dat het dan al code rood is bij de voetbalclub. In maart 2011 komt de club weer in acute betalingsproblemen. De club wordt opnieuw overeind gehouden door externe financiers en de fans. De club kan niet failliet.
Vastgoedinvesteerder HEJA van Jan Hoppen heeft nog geen last van de crisis. Het bedrijf verhuist van een industrieterrein naar een monumentale villa.
In mei 2011 legt de belastingdienst een derdenbeslag bij NAC over de betalingen van HEJA. Al het geld dat HEJA betaalt aan NAC moet direct naar de belastingdienst.
Dan gaat het ook mis bij HEJA. Schuldeisers eisen hun retentierecht op twee projecten van HEJA na het inzien van de cijfers van de vastgoedontwikkelaar. De dochterondernemingen van bouwconcern VolkerWessels die het project bouwen vertrouwen de zaak niet en leggen de boel stil. Saillant, VolkerWessels heeft dertig procent van de aandelen van HEJA.
Hoppen maakt een aantal sprongen om faillissement af te wenden maar op 23 april 2012 gaat HEJA failliet. In juli 2012 wordt het project Stadionkwartier zelf ook failliet verklaard. De mega-Jumbo is ver weg.
Volgens de curator kan NAC fluiten naar zijn laatste aflossing van de ontwikkelrechten van Stadionkwartier. 1,2 miljoen moet zeer waarschijnlijk worden afgeschreven, veel geld voor een club in het nauw. De bouw ligt niet lang stil, vastgoedinvesteerder Hinke Fongers springt in het gat, neemt de failliete boedel over en bouwt het stadionkwartier af.
De mega-Jumbo staat er. Het opende gisteren vol trots haar deuren. Maar Jan Hoppen en Theo Mommers, de twee mannen die het contract met dollartekens in de ogen tekenden in 2008, zaten tijdens de opening gedesillusioneerd thuis. Vastgoed en voetbal, het maakt meer kapot dan je lief is.
