Een uitverkochte Melkweg stond afgelopen zaterdag ietwat melancholisch te rocken bij het concert van Hurts.
Waar een knokpartij in Manchester al niet toe kan leiden. Zo’n 8 jaar geleden ontmoette Theo Hutchcraft en Adam Anderson elkaar op die manier. Hun maatjes rollebolde over straat en zij besloten het constructief aan te pakken. Met een goed gesprek over muziek bleek dat de heren gedeelde interesses hadden op met name muziekgebied en niet veel later ontstond wat tegenwoordig Hurts is. In 2010 kwam het album Happiness uit en dankzij het nummer Better Than Love was de band ook in Nederland binnen.
Maar zoals bij elk concert mochten we ons eerst door het voorprogramma heen bikkelen. Say Lou Lou beet de spits af. Dat de dames genoeg aanhangers hadden was duidelijk aan het publiek te merken al kon het mij persoonlijk niet zo bekoren. Melancholisch dwepende dames in zwarte outfits doen het gewoon niet voor me. Zangtechnisch solide, maar variatie was niet te bekennen in hun set. Die set bestond gelukkig uit een nummer of 5 en na een af- en opbouw moment konden we door naar dat waar we voor gekomen waren.
De heren knalden er gelijk lekker in met de titeltrack van het nieuwe album om door te stoten met het nummer Miracle. Aan de zaal was duidelijk te merken dat het nieuwe album minder bekend is dan de oudere nummers, waarschijnlijk te wijten aan de korte tijd die tussen de release van Exile en het concert zat. Jammer, want het nieuwe album zit verdomd goed in elkaar. Wel wederom de nadruk op een nogal deprimerend liefdesleven. Hopelijk is niet alles aan de muziek van Hurts autobiografisch want als dit wel zo blijkt dan zou ik toch eens in therapie gaan.
De lichtshow van Hurts is simpel doch indrukwekkend. Nadeel is dat voornamelijk de zaal het mikpunt van de felle lampen is. Epileptici, u bent gewaarschuwd. Na een heerlijke melancholische avond waarin de mix tussen oude en nieuwe nummers goed in balans was kwam het moment van afsluiting. Uiteraard inclusief een toegift* in de vorm van een akoestisch setje waarin de bandleden even bij konden komen en een afsluiting met de hit van 3 jaar geleden; Better Than Love.
Kortom: met recht uitverkocht, jammer van die dweepmariekes in het voorprogramma.
*In hoeverre is een toegift tegenwoordig nog een toegift? Veel mensen gaan er van uit dat een band toch wel nog een keer terug komt voor dat ene nummer wat we tijdens het concert nog niet voorbij hebben horen komen.
