Honderden, misschien wel duizenden mensen trekken de komende weken ten strijde om onze aanstaande Koning op een voetstuk te plaatsen. We sturen onze dromen in ter inspiratie, we laten onze kinderen meedoen met een sportdag en we gaan massaal hetzelfde liedje zingen.
Er wordt zelfs gewerkt aan het lopen van een nationale polonaise voor, u raadt het al, de Koning. Al deze moeite wordt genomen zonder dat men eigenlijk weet welke idealen Willem Alexander heeft. Dat is raar.
In ideologisch opzicht is het Koningshuis natuurlijk een sterk verouderd systeem wat indruist tegen de meritocratie die velen met mij in principe voorstaan. Toch kan dit antieke systeem in staat zijn de juiste persoon op de juiste plek te brengen. Dit hebben wij gezien bij Wilhelmina, Juliana en Beatrix.
In functie hebben deze vrouwen nooit een tweede kans nodig gehad. In pragmatisch opzicht is het Koningshuis een overheidsdienst die het vrij goed doet. Het afschaffen van het koningshuis zou het kind met het badwater weggooien; kiezen voor een volledig ceremonieel koningshuis zou beter zijn.
Maar laten we het niet over het instituut hebben, maar over de Koning. In plaats van kritisch na te denken over de positie van het heilige Koningshuis in een moderne samenleving denkt Nederland immers massaal na over een liedje, een dansje en een droom. Hierbij wordt voorbijgegaan aan de dromen van onze nieuwe Koning. Wat wil hij bereiken in zijn functie? Waar droomt Willem Alexander uberhaupt zelf van? We hebben geen flauw idee.
Als er verkiezingen waren geweest voor het Koningschap, had een charismatisch man ons mee kunnen nemen in zijn dromen door mooie vergezichten te schetsen over de toekomst van Nederland. Die verkiezingen hoeven er niet te komen, maar het is wel jammer dat we moeten blijven gissen naar de dromen en ambities van onze aanstaande Koning.
Het Nederlandse volk kan dan duizenden dromen aandragen, maar het blijft onduidelijk welke er door de nieuwe koning worden overgenomen. We kunnen deze ontevredenheid die samenhangt met de monarchie niet ontkennen. Een dansje, een liedje, een sportdag en het insturen van dromen vertelt ons niet wat de Koning wil.
Laurens Higler is Secretaris Maatschappelijke Profilering bij de Jonge Democraten te Amsterdam.
