In Cinema 1 (zaal met een capaciteit van 315 man) zaten we met amper 30(!) man klaar voor een monsterfilm. Na afloop sprak ik een aantal bezoekers die aangaven dat juist de verhuizing naar Eye (wel bereikbaar voor mensen buiten de stad, maar geen sfeer en geen hol te doen in de omgeving) er toe geleid heeft dat ze dit jaar veel minder (2 in plaats van 23) films gaan kijken. Jammer, want ik kan mij herinneren dat met name de films van na 18.00 uur vorig jaar eigenlijk altijd vol zaten.
Aangekondigd als Mega Spider in het programma. Het woord Ass schijnt niet overal lekker door de keuring heen te komen, dus er is een veilige keuze voor de internationale release gemaakt. De film is door Mike Mendez (Killers, The Gravedancers) in elkaar gedraaid en is slecht op een goede manier. Het verhaal draait om Alex (Greg Grunberg), die in de ongediertebestrijding zit. Terwijl hij bij de eerste hulp bij aan het komen is, van een in the line of duty opgedane spinnenbeet, wordt er een stoffelijk overschot in het ziekenhuis afgeleverd. Er blijkt een spin in te zitten die van de ingewanden van het lijk een slaapzak heeft gemaakt. Je voelt hem al aankomen: de spin ontsnapt en Alex gaat er achteraan. Uiteraard is dit geen gewone kruisspin en al snel komt Major Braxton Tanner (Ray Wise) aan met een blikje militairen.
De spin blijft groeien en een eerste poging om het beest in het ziekenhuis uit te schakelen mislukt. De spin weet weg te komen via een afvoerputje en besluit in het lokale park op jacht te gaan naar zijn volgende maaltijd.
Alex is inmiddels door de Majoor buiten spel gezet maar besluit om op eigen houtje dit klusje te klaren. Hij moet namelijk indruk maken op de babe van de film; Luitenant Karly Brant (Clare Kramer). Samen met zijn bizarre sidekick José (Lombardo Boyar) wordt een klopjacht ingezet met even hilarische als ranzige gevolgen.
Het is een film die terug grijpt op het oude concept dat in de jaren ’50 populair was (Them!, Tarantula): Genetische manipulatie / nucleaire proeven in combinatie met dieren die we in de kleine vorm al ranzig vinden. Big Ass Spider is geen briljant meesterwerk, maar ook geen intens slechte film. Het doel om een vermakelijke monster movie te maken die zo uit de jaren 50 had kunnen komen qua concept, maar de humor en CGI van het heden gebruikt. is gelukt.
Er worden genoeg prutfilms gemaakt in dit genre (met name SyFy poept elke maand wel een wangedrocht in het monster genre uit) maar dit is er een die de moeite op zich wél waard is. Het semi serieuze acteerwerk van Grunberg, de one-liners van Boyar en de bewuste overacting (met name van Wise) maken het een film die op zich lekker weg kijkt, maar niet direct boven aan je MUST SEE lijstje hoeft te komen.
Petra Sielias (twittert ook) doet de hele week verslag van het AFFF: Imagine Filmfestival.
