Tuneparade week 15

16-04-2013 18:00

Florrie – Live a Little

Voor zo’n slank meisje omringt Florrie zich wel met veel vette dingen. Zoals daar zijn: vette bas, vette blazers, vette drums, vette gitaren, vette refreintjes, vette single. Tune.

The Black Angels – Don’t Play With Guns

Retropsychedelica met extragruizige gitaren en flink meppende drums. Zo kunstmatig als een piepschuimengebakje, maar wat maakt het uit. Heelijk album ook, net uit, tune!

Generationals – Put A Light On

Hipsteralert! Baarden en krulsnorren kunnen er weer af! Kijk maar eens hoe de Generationals erbij lopen. Het is nu weer de intellectuele-middelbare-scholier-look die helemaal april 2013 is. Als je zulke lekkere, funky, quirky, electronische indie maakt dan mag het van mij.

Bleached – Next Stop

1, 2, 3, 4, TUNE!

Billy Bragg – No One Knows Anything Anymore

Hoe oprecht kan je zijn! Billy Bragg houdt het, soms op het irritante af, in ieder geval lang vol. Een heerlijk, slepend countryfolkliedje. Meneer de protestzanger fileert op redelijk geniale wijze ook even de ‘toestand in de wereld’. Knap.

Colleen Green – Taxi Driver

Vrouwen met grote zonnebrillen, daar wordt ik altijd een beetje wild van. En deze dan ook nog ‘s nachts dragen, terwijl je niet eens een rijbewijs hebt, en dan bubblegumpop zingen over hele gruizige, slecht gestemde gitaartjes, kom op Colleen, wil je me helemaal wild hebben of zo!!!

Wax Idols – When It Happens

Ik ben al zo oud dat ik me deze muziek nog kan herinneren. Inclusief de slaapkamers met netten aan het plafond, het touperen van je haar, het dragen van wijde zwarte broeken. En als je dan ging dansen deed je net of je dubbeltjes zocht. Nekje geknakt, armen slap naast het lichaam, knietjes af en toe in een draai omhoog. Dat was ergens in de eighties, maar voor Wax Idols evengoed 2013.

Bridie Jackson & The Arbour – Scarecrow

Schots talent, gevoel voor drama en melodie. Begint kabbelend, maar krijgt dan een verrassende vocale Oomph. Prachtige tekst. Theatraal en zeer geslaagd!

Mire Kay – Reverse

Scandinavische, supereffectieve indiepop waarin geen noot te veel of te weinig wordt gespeeld. Wonderschoon bovendien. Geweldige brillen ook. En het album zelf niet te vergeten. Prachtig.

Pusha T – Numbers On The Board

We gaan er uit met deze door Kanye West geproduceerde track. Hij dreint, dronet, dreigt en drukt hard tegen je schedel, want dit is een ultieme headphonetrack. Ballers!

http://www.youtube.com/watch?v=feMwG3zW7Ro