Gisteravond tijdens het debat over de zelfmoord van Dolmatov gebeurde er aan het eind iets eigenaardigs. Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren diende voor het eerst in de parlementaire geschiedenis een motie in om expliciet steun te vragen voor staatssecretaris Teeven.
Normaal gesproken is het precies andersom en wordt met een motie van wantrouwen juist het vertrouwen opgezegd.
De Haagse poppen waren gelijk aan het dansen. Thieme was nauwelijks uitgesproken of Pechtold verzocht Thieme vriendelijk doch dringend om de motie in te trekken. Na Pechtold stonden de andere politici in de rij bij de microfoon om hun afschuw uit te spreken over deze motie van vertrouwen.
Het argument van de moraalridders was dat een motie van vertrouwen staatsrechterlijk gezien onjuist en onbehoorlijk zou zijn. Gezien de geschiedenis snijdt dit argument wel hout, maar het was de bedoeling van Thieme om de ouderwetse Haagse politieke spelletjes te onthullen.
De PvdA-fractie was namelijk verdeeld, maar onder druk van de fractiediscipline moesten alle fractieleden tegen de motie van wantrouwen tegen staatssecretaris Teeven stemmen. Mocht de staatssecretaris naar huis worden gestuurd, dan hing het voortbestaan van het kabinet Rutte 2 aan een zijden draadje.
Thieme wilde aantonen dat de PvdA-fractie verdeeld was door met een hoofdelijke stemming het vertrouwen te vragen in staatssecretaris Teeven, waardoor diverse fractieleden van de PvdA in de problemen zouden zijn gekomen.
De sneue reactie van Jeroen Recourt van de PvdA toonde aan dat Thieme gelijk had. Met trillende lippen van woede stotterde hij dat Thieme een smerig spelletje speelde.
Uiteindelijk werd de verdeelde PvdA-fractie gered door Zijlstra van de VVD die voor de stemming het stemadvies gaf om tegen de motie van vertrouwen te stemmen, met als reden dat de motie van Thieme van een belachelijk niveau was.
Na stemming bleek dat van de 144 aanwezige Kamerleden er geen één zijn vertrouwen uitsprak in de staatssecretaris. Dit zal Fred Teeven omgetwijfeld een lekker gevoel hebben gegeven.
De motie van vertrouwen van Thieme was bedoeld om de hypocriete politiek van de oude Haagse partijen zichtbaar te maken voor het publiek, maar de oude Haagse partijen kozen er gezamenlijk voor om de Haagse tradities voor hun eigen bestwil te behouden.
