Als gevolg van de bezuinigingen op defensie – van in totaal één miljard euro – verdwijnen er tot 2015 ruim 12.000 banen bij het leger. Vooral veel ouderen in de hogere staffuncties verlaten de krijgsmacht. Die ontslaggolf wordt echter niet gecompenseerd door een dito instroom van jongeren. Integendeel, deze ligt compleet op zijn gat.
Vraag is: “Hoe nu verder?”. Zonder vers bloed is het leger immers ten dode opgeschreven! In alle redelijkheid gesproken is dát totaal niet erg, dus dáár hoeven wij geen traan om te laten. Het leger is immers geen doel op zich, maar slechts een middel tot! En dat middel heeft zo langzamerhand overduidelijk zijn ondoelmatigheid bewezen. Met de beste wil van de wereld kan het inzetten van het leger, als middel tot vrede, niet langer als geloofwaardig bestempeld worden. De media leveren daar dagelijks het bewijs voor, op overweldigende wijze. Deze niet te loochenen waarheid kan ook politiek Den Haag niet ontgaan.
Helaas hebben onze partijpolitici daar geen enkele boodschap aan, waardoor er geen sprake is van aanpassing van beleid. De wervingsacties van de krijgsmacht waar onze politieke macht de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor draagt, getuigen hiervan. Daarmee falen onze Hoogmogende Dames en Heren, toch de geniën achter de wervingsacties, niet alleen qua competentie, maar ook in moreel opzicht.
Begrijpelijk, omdat het een illusie is te denken dat rekruten de vrede (het ultieme politieke doel) ooit een stap dichterbij zullen brengen, waardoor zij altijd als kanonnenvoer zullen blijven dienen, ter meerdere eer en glorie ‘van’.
