De rel rond het koningslied heeft de aanstaande troonswisseling er niet leuker op gemaakt. Grote groepen Nederlanders vonden het niet om aan te horen en buitelden over elkaar om het de grond in te boren. De gekrenkte producer John Ewbank besloot het nummer daarom terug te trekken. Voor Ewbank persoonlijk is het zuur dat hij gefaald heeft om iets te maken dat een wij-gevoel heeft kunnen opwekken.
Maar het is unfair om alleen Ewbank de schuld te geven van deze mislukking. Het nationaal comité heeft met de keuze voor hem een denkfout gemaakt. Men heeft bij de keuze verondersteld dat een producer die goed is voor een omzet van miljoenen ook automatisch draagvlak heeft onder de bevolking. Zo werkt dat helaas niet.
Als het nationaal comité was gaan praten met Nederlandse popkenners dan was men tot de ontdekking gekomen dat de muziekstijl van Ewbank zeker niet onomstreden is. De producties die hij maakt zijn glad, bombastisch en pretentieus. Daar houd je van of je haat het. Ewbank is in staat met zijn muziek volle zalen te trekken, terwijl liefhebbers van andere muziekgenres dan nog liever nagels over het schoolbord horen krassen.
Dat Ewbank een succesverhaal is laat de door hem gegenereerde omzet wel zien. Maar waar de mensen die het leuk vinden zichtbaar zijn in de platenverkoop, zijn de mensen die zijn muziekstijl minder kunnen appreciëren dat niet. Dat is op zich prima. Smaken verschillen nu eenmaal en er zijn vele mensen die het wel leuk vinden. Ieder zijn ding en iedere artiest zijn eigen publiek.
De zaken veranderen echter wanneer een producer wordt gevraagd namens iedereen in Nederland een lied te maken. Dan heb je een lastige opdracht om iets te maken dat draagvlak heeft onder het gehele publiek, en niet alleen onder je fans. Sommigen zullen zeggen: “Beluister het niet als je het niet leuk vindt.”
Dat argument is alleen niet bruikbaar voor een nummer dat ook namens jou geschreven is. Je kunt het niet negeren. Dan is het ook niet vreemd dat iedereen die het niet lust er over valt.
Er zal iets moeten komen dat bij een veel breder publiek in de smaak kan vallen. Je kunt het natuurlijk nooit iedereen naar de zin kunnen maken. Er zal altijd wel een groepje zijn dat het niets vindt. Maar voor een ceremonie als deze is het nodig om met iets op de proppen te komen waar 95 procent van de bevolking op zijn minst mee kan leven. Dat was bij dit lied duidelijk niet het geval.
Wat je ook van zijn muziek moge vinden, John Ewbank is niet de man die bij deze opdracht past. Het nationaal comité had hem dan ook voor deze afgang kunnen behoeden door meer zorgvuldigheid te tonen bij de keuze voor een componist. Een lied als het koningslied moet verbindend zijn voor iedereen. Niet enkel voor de doelgroep van de schrijver. Nederland heeft voldoende goede songwriters in huis om alsnog een lied kunnen schrijven dat voldoende allure bezit voor dit feest.
Laat nu een doorgewinterde vakman als Henny Vrienten, Spinvis, Huub van der Lubbe of Herman van Veen dit varkentje maar wassen, dan kunnen we deze rel snel vergeten.
