Zijn album Dedication uit 2011 is één van de beste electronische albums van deze eeuw. Zomby éé van de meest mysterieuze producers. Hij laat zich nauwelijks zien, laat staan fotograferen. De altijd moody muziek met progressieve uitstapjes in alle bass–heavy genres is zo perfect uitgebalanceerd dat er geen klik te veel of te weinig in zit. Nieuw materiaal van Zomby is al een hele happening, deze midtempo, duistere track is een voorbode van een nieuw album met daarop maar liefst 33 tracks.
Vrij geniaal bas/pianoloopje dreunt dapper door deze diepe Duitse track. Ergens halverwege komen ook gitaar en sax om de hoek kijken en wordt het een druk allegaartje keurig op zijn plaats gehouden door steeds maar weer die bas en piano. Bas en piano. Bas en piano. Bas en piano.
Van Daughter ben ik aardig onder de indruk, van de discussie die de nieuwe Daft Punk muziek losmaakt ook. In de vloed van Get Lucky covers en mashups is hun uitvoering een pareltje. En ver, ver, verwijderd van het origineel, dus Daft Punk-haters kunnen weer aanhaken.
Ik denk dat de track alleen maar zo goed is omdat de video zo awesome is.
Driedubbellaags gedubde Britse Laurel levert best een puike, dreigende song af met drama en kop en staart. Dit liedje is simpelweg af.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=g-ZfkGY0AOU
Aanstekelijke electronische minimale disco van Lulu. Classy en trippy tegelijkertijd. Come Closer zingt ze, ik ben er Lulu!
http://www.youtube.com/watch?feature=player_profilepage&v=mVtuluGSG7Y
Wow! Prachtige intro, superbrits en dan gebeurt het. Die stem! Nee, het is niet wat je verwacht. Schot met rasp, dat omschrijft het het beste. Wat een drama, wat een bezieling, wat een epische track, wat een bandje zeg, ik ben om!
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=LRuDssVnbCc
Van een heel andere orde is deze stem, loepzuiver, breekbaar. Past perfect bij de ingetogen en minimale muzikale setting van deze jonge band. Die ook kunnen gieren als het moet. Less is more, zeker als je zo’n zangeres in je gelederen hebt.
http://www.youtube.com/watch?v=sG0zZ8y3vFc
Hyhpnotiserende, dromerige en tot grote hoogten stijgend. Deze jonge Britten van Tripwires die inderdaad doen wat al zoveel landgenoten eerder deden. Nou en? Hun album Spacehopper (zie je wel) komt in juni uit.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=RWSpKWbvolI
Deze meneer gaan we nog wel wat van horen deze zomer en die er na en die er na. Prachtig in elkaar gezette pop met extraveel aankleding. En blazers, want meneer is behalve zanger en componist ook saxofonist. Echt goed zeg, deze Welshmen. Top.
Bloedserieuze band. Geen tijd voor grapjes. Dit is 1, 2, 3, 4, voet op het gaspedaal en er mogen slachtoffer vallen in de naam van de kunst. Heerlijk moralisme en idealisme op de planken!
En daar is London Grammer weer die met maar drie tracks op hun conto de verwachtingen elke keer weer naar boven bijstellen. Meer uptempo, minder ingetogen even goed.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=m3kA3P26H2c
Jacco de Boer zorgt elke week voor de tuneparade, om de rest van de week mee door te komen.
