Zoals beloofd was na mijn avond-ritueel, waar het trouwens nog steeds helemaal goed mee gaat, deze week mijn ochtend routine aan de beurt. Ik schuif namelijk al sinds ik me kan herinneren snel even een stuk fruit of ontbijtkoek naar binnen voor mijn computer en noem dat ontbijten. Natuurlijk niet ideaal, dus deze week moest ik van mezelf elke dag thuis (!) ontbijten.
Voor zover ik me kan herinneren was ik vroeger toch best een ochtendmens. Ik stond altijd ruim van tevoren op om rustig te douchen, te ontbijten en op mijn gemakje op de fiets naar school te stappen. Naar school ja, want zo lang is dat geleden. Toen ik ging studeren ging het mis. Grote kans dat dit iets te maken had met het feit dat mijn moeder niet meer in de buurt was om me te dwingen, in combinatie met weinig slaap en veel bier. Hierdoor bleef ik elke ochtend zo lang mogelijk liggen om vervolgens niks (wat niet over datum was) aan te treffen in de koelkast. Meestal was ik dan ook gedoemd om op het station iets te halen. Met de fiets ging ik in die tijd ook weinig, iets waar ik tegenwoordig gelukkig wel veel beter in ben.
In deze gewoonte ben ik blijven hangen, ook nu ik werk. Tegenwoordig gaat mijn wekker vaak wel netjes drie kwartier voordat ik weg moet, alleen snooze ik zó lang dat ik me uiteindelijk nog enorm moet haasten. You snooze you loose zeg ik altijd en ik heb gelijk. Ik verlies inderdaad, heel veel tijd om precies te zijn. Tijd die ik beter kan gebruiken om rustig wakker te worden en tijd die ik veel beter kan benutten om eens rustig te ontbijten in plaats van altijd gehaast mijn dag te beginnen. Het was dan ook time for a change!
De week begon wat rommelig dankzij de paasdagen. Mijn eerste ontbijtje bestond dan ook uit matses met suiker. Super lekker, maar niet het meest gezonde voedsel ooit. De dagen erna was het vooral een kwestie van zorgen dat ik melk en cornflakes in huis had. Mijn favoriete ontbijt-combi omdat dit zelfs voor een ontbijt hater als ik prima te doen is. Brood moet je me in elk geval niet voorzetten. De inhoud van mijn koelkast (of eigenlijk het ontbreken hiervan) was nog steeds een belangrijke factor waarom ik altijd op werk moest ontbijten, maar sinds ik boven een supermarktje woon is dat natuurlijk geen excuus meer.
Zolang dat gecoverd is gaat het prima heb ik gemerkt. Ik heb nog steeds moeite met opstaan, maar eigenlijk is het alleen een kwestie van mezelf dwingen om heel even de keuken in te gaan, een bakje cornflakes te pakken en op de bank te ploffen. Nu moet dit ritueel ook weer niet te lang duren, dan kom ik namelijk alsnog in tijdnood en ga ik andere dingen vergeten. Zo merkte ik woensdag pas op de fiets dat ik helemaal was vergeten make-up op te doen. Aan de afwerking schort het dus nog op bepaalde punten, maar het begin is er . Ik denk wel echt dat ik iets heb veranderd deze week.
Lotte Besse onderwerpt zich komende 52 weken samen met Esther Vogel en Nadja Neeven aan de 52 Challenge: iedere week een nieuwe uitdaging. Alle uitdagingen kun je vinden op 52Challenge.nl.
