Als GI’s marcheren zingen ze soms “I don’t want no teenage queen, I just want my M16” waarna de sarge het iets gewaagdere “I know a girl her name is Lil, she won’t do it but her sister will” kan laten klinken. Het vervelende is dat als de gewenste M16 niet wil, haar kleine M4 zusje nog minder zin heeft. Beide houden niet zo van viezigheid. Wat je dag behoorlijk kan verpesten.
Bij www.defenseindustrydaily.com komen de problemen met de ‘kinderen’ (van zijdelings Nederlandse komaf) van Eugene Stoner breed voorbij, inclusief officiële rapportages en berichten van gebruikers uit het veld. Een GI van de 3e infanteriedivisie somt de voors en tegens kort maar krachtig op.
“I know it fires very well and accurate [when] clean. But sometimes it needs to fire dirty well too.”
Eigenlijk een probleem dat de M16 en afgeleide versies vanaf het begin parten speelde. De unieke werking van de M16 waarbij in de loop afgetapt gas via een buis direct de als zuiger fungerende afsluiter bedient -wat het gewicht van een aparte zuiger(stang) overbrenging uitspaart- resulteert in snellere verhitting van de interne onderdelen en vervuiling van het mechanisme door neerslag van restproducten uit de verbrande aandrijflading. Veelvuldig en grondig schoonmaken is een vereiste om ellende te voorkomen. Bij verbeterde M16 series zijn deze problemen inherent aan het ontwerp wel verminderd, maar niet volledig opgelost. De kleinere M4 karabijnversies hebben minder massa om warmte te absorberen en minder metaaloppervlak om het weer uit te stralen. Een reden waarom deze versies (nog) vaker haperen dan de ‘volle’ M16s. Bij proeven onder zandstorm omstandigheden haperde de test-hekkensluiter M4 3.5 keer vaker dan de voorlaatste uit vier geteste wapens. Uit andere US Army evaluaties blijkt de M4 onder operationele omstandigheden elke circa 5000 schoten met een storing te kampen. Ter vergelijking, de onder meer door de Delta Forces zanderig geteste Heckler&Koch HK416 haperde slechts een keer per 15.000 schoten.
En er zijn alternatieven voor de M16 en M4. Eén is reeds in operationeel gebruik bij de Amerikaanse strijdkrachten, waar de Special Forces deels Duits gegaan zijn met de HK416. Deze is ook bij de Nederlandse strijdkrachten te vinden. Wel blijft het gros van onze troepen, voor zover je nog van gros kunt spreken, het eveneens M16s doen. Met de Colt Canada (Diemaco) C7 en C8 serie.
Het nieuwe of betere blijft wel vaak iets van- of met ‘zestien’ heten, hoewel er ook naar ‘zeventien’ gelonkt kan worden. Vuistregel hierbij is dat zestiens het in 5.56 mm doen, zeventiens in 7.62 mm. In de meeste gevallen met karabijnversie zusjes.
Colt zelf, de oorspronkelijke (massa)fabrikant van de M16, biedt een ‘nieuwe’ aan uit de M16/M4 familie. De M4 APC waarbij APC staat voor Advanced Piston Carbine, met een gelede zuigerstang overbrenging. Afgaande op dit bericht uit 2008, dus echt nagelnieuw is ‘ie niet, moet de M4 APC de concurrerende HK416 afschieten. Een andere van Colt is de CM901. Een multiwapen dat snel van kaliber 5.56 mm naar 7.62 mm kan worden omgebouwd. Colt Canada biedt het aan als militair wapen met de naam LE901. Het moederbedrijf verkoopt ze vreemd genoeg (alleen) aan jagers. Als iets van zestien. Zo heet ze LE901-16S. Ze doet het echter in 7.62 mm. Om weer echt zestien te worden moet er het nodige omgebouwd worden. Wat ze dan binnen de M16/M4 familie kan aantrekken.
Colt M4 APC (foto: Colt)
Colt LE901-16S (foto: Colt)
Remington flirt eveneens met iets zestiens. Ze heet R4. Daarnaast proberen ze het met de ACR-C, een Adaptive Combat Rifle. Anders moet hun R5 RGP het doen met de Remington Gas Piston. Wat ook kan, of mag, is (boven)delen hiervan gebruiken om je M4 te verbeteren. Het soort modificatiepakketten dat andere fabrikanten eveneens aanbieden.
De Remingtons (foto: Remington)
De ruig klinkende BEAR van ADCOR Defense blijft toch redelijk M16.
Bear (foto: ADCOR)
Vervolgens is er de Belgische FN-SCAR Mk 16. Zij oogt een beetje Remington ACR-C (of andersom). Zelfs de naam lijkt wat bijpassend gehusseld. Ook dikker verkrijgbaar als 7.62 mm Mk 17.
FN-SCAR Mk 16s (Foto: FN)
Tot slot de Duitser. Hun HK416 mädchen verleidde reeds velen, de stevigere fräulein HK417 iets minder.
HK416 karabijn met aankleding (foto: defenseindustrydaily)
Over fräulein gesproken. Sommigen vallen op ouderen. Eentje luistert weliswaar naar veertien, maar ze doet het al sinds 1959 dus daar kun je nog een hoop van leren. Desnoods verkleedt ze zich naar je wensen met SOPMOD pimpspul. Troy Industries levert het geraamte waar je haar verder mee kunt aankleden tot GILF. We hebben het natuurlijk over de M14. Dát was eigenlijk de buks die je wilde om te bezingen (samen met Gunny Hartman).
GILF in actie in Irak (foto: US Army)
(Titelfoto: de eerste productie M16, van world.guns.ru)
