Het was de enige vraag waar IMF-directeur Christine Lagarde vanochtend geen antwoord op wilde geven bij Room For Discussion. ‘Doet u mee aan de Franse presidentsverkiezingen van 2017?’
Haar antwoord luidde: ‘Dank u, voor uw goede vraag.’
De Coco Chanel van de financiële wereld moet dat natuurlijk gaan wel doen. Europa heeft redelijkheid en bescheidenheid nodig, geen francofoon machismo, niet van links en niet van rechts.
Christine Lagarde vertegenwoordigt een schare nieuwe feministen die zich afzet tegen de financiële spierballentaal van de krijtstreepjongetjes.
De 57-jarige juriste maakte al eens een geestige opmerking toen Harvard-prof Niall Ferguson haar vroeg of de crisis was uitgebroken als de Lehman Brothers meisjes waren geweest. Ze antwoordde toen in dezelfde vrije academische setting als vanochtend:
‘If Lehman Brothers had been a bit more Lehman Sisters we would not have had the degree of tragedy that we had as a result of what happened, and I think there are many studies that have been done, few academics have actually really reviewed in details what the level of testosterone in a given room can actually produce when you do trading.’
Testosteron
Christine Lagarde refereerde aan een paar studies waaruit blijkt dat vrouwelijke beurshandelaren beter presteren dan die haantjes met hun bretels. Meest pikant in dit verband zijn de wetenschappelijke openbaringen van John Coates, een onderzoeker in de neurowetenschappen van de universiteit van Cambridge. De professor constateerde dat mannen slechtere beurshandelaren zijn dan vrouwen vanwege een overschot aan testosteron.
Coates nam speeksel af van 250 jonge beursbengels en toonde aan dat er een testosteronpiek optrad vlak nadat de heren een vette transactie hadden gesloten.
Zijn stelling: te veel mannelijk hormoon kan leiden tot het nemen van onaanvaardbare risico’s. Een ander onderzoek, van het Engelse bureau City Index, liet al eens zien dat vrouwen betere beleggers zijn, omdat ze risico’s durven te spreiden, zich meer verdiepen in research en durven samen te werken met andere handelaren.
Andere wetenschappers betogen dat niet alleen vrouwelijke beleggingsstrategieën, maar ook de vrouwelijke leiderschapsstijl gunstig kan uitpakken, betoogt Cilian Jansen Verplanke al jaren.
Samen met twee vrouwelijke collega’s runt deze belegger Karmijn Kapitaal, een private-equityfonds dat uitsluitend belangen neemt in bedrijven waarin ten minste dertig procent van het bestuur vrouw is.
‘Dat doen we beslist niet uit feministisch activisme, hoor’, benadrukte ze al eens in zakenblad Quote. ‘We zijn er gewoon van overtuigd dat bedrijven met een diverse bestuurssamenstelling beter presteren en dus renderen.’
Wanneer er in de directie van een bedrijf voldoende vrouwen zitten, heeft er volgens Jansen Verplanke bijvoorbeeld een ander risicomanagement plaats. ‘Risico’s worden makkelijker ter sprake gebracht, zaken worden eerder van alle kanten belicht en er is meestal sprake van een duurzame langetermijnvisie.’
Bovendien is in ondernemingen met voldoende vrouwen in het bestuur vaker sprake van wat Jansen Verplanke een ‘inclusieve cultuur’ noemt.
Lagarde is behoorlijk overtuigd van deze theorie, aangezien ze ook vanochtend weer een paar lofbetuigingen over haar seksegenoten afstak.
Toen iemand vroeg over de herfinanciering van banken, zei ze, weer met die kenmerkende charmante lach: ‘In IJsland gaat het goed. Misschien komt dat ook dat vrouwen het daar doen.’
Lagarde zou samen met Duitsland’s Angela Merkel best eens de nieuwe steunpilaar van de Europese economie kunnen worden.
De IMF-bazin, die ooit Frans kampioen synchroon zwemmen was, slaat verstandige taal uit en onderbouwt haar meningen op een heldere overtuigende manier. Ook de Teutoonse bondskanselier blinkt uit in kordate redelijkheid. Dit is op papier een supertandem.
De studenten, waaronder een paar demonstrerende betweters, probeerden haar niettemin toch te ontregelen met vragen over de falende toekomstvoorspellingen die IMF had gedaan over Griekenland. Maar die aanvallen ketsten af als een vuistslag in een bak pudding.
Als je niet voldoende belasting heft, de salarissen harder laat stijgen dan in omringende landen en geen goed functionerend ambtenarenapparaat hebt, dan gaat er wel eens iets mis ja, sprak ze relativerend zonder neerbuigend te zijn.
Lagarde, die vanochtend eerst nog even naar De Nachtwacht had gekeken, raakte niet in paniek en durfde de confrontatie met andere critici aan.
Een kritische student, die aanvankelijk van de microfoon werd weggehouden, kreeg van haar expliciet de gelegenheid zijn vraag toch te stellen. Die luidde: waarom dringt het IMF kapitalisme op aan Afrika?
De geboren Parijse – die minister van Financiën was onder Sarkozy en daarvoor directeur bij managementconsultant Baker McKenzie, reageerde niet bedreigd, maar vol begrip. Goed punt, vond ze. Weer haalde ze een onderzoek aan: een te grote scheiding tussen arm en rijk is niet goed voor groei, merkte ze op.
De jongen keek erbij alsof zijn moeder hem net had uitgelegd dat de aarde toch echt rond was.
Ook buiten was er lof. FD-journalist Martin Visser was een ‘beetje verliefd’ op Lagarde. Zelfs twee doorgaans zeer argwanende Follow The Money -verslaggevers Jesse ‘Tegel’ Freriks en Robert Kosters bleken diep onder van de intelligentie gratie.
Lagarde is een indrukwekkende dame die we moeten koesteren.
Laat het Elysee de poorten voor haar openen. Jeroen Dijsselbloem kan er s’ nachts altijd slapen, want met ‘Joeroen’ heeft ze al aardig wat doorwaakte nachtjes doorbracht, biechtte ze op.
Ineens begreep ze haar verbale faux pas en lachte ze ons al presidentieel toe: ‘Ik ben heel keurig hoor.’
