Gisteren kwam het album SpaceAgePoetry uit op Soundcloud, een project van dichter Justin Samgar en talloze muzikanten, DJ’s en zangers. SpaceAgePoetry is de moeite van het checken meer dan waard. De teksten zijn verrassend (goed), de muziek afwisselend en de plaat rond. Verrassend goed, eigenlijk.
Er is feitelijk een break even punt tussen (1) hoe moeilijk en poëtisch teksten mogen zijn en (2) hoe verstaanbaar en begrijpbaar die tekst kan zijn. Bij een gesproken tekst op muziek, dient de zanger nog meer rekening te houden dat zijn tekst verstaanbaar en begrijpbaar moet zijn.
Je hebt grofweg deze gradaties: haast onbegrijpelijk, iets toegankelijker en té toegankelijk. Wat dat betreft zit het met de teksten van Samgar over het algemeen wel aardig en wordt er vaak niet veel weggeven in de tekst, al wisselt dat behoorlijk per lied.
Je kent Samgar misschien van z’n werk bij Spuiten en Slikken.
Al z’n solowerk minstens even sexy:
Wat de plaat mijns inziens zo aardig maakt, is het gegeven dat er veel verschillende soorten muziek op SpaceAgePoetry staan en dat ze toch bij elkaar passen. Persoonlijk favoriet is Grasgroene vingers, een zomerse track die me doet denken aan een klassieker uit de wereld van hip hop (en absoluut een aanrader).
http://www.youtube.com/watch?v=6NgBF35oroc
Naast de logische keuze voor hiphopproducties (want: gesproken woord leent zich daar goed voor), is er ook ruimte voor techno. Zoals van Daniel Zuur, misschien niet de allerbekendste DJ van de wereld, maar wel een hele gave DJ.
De releaseparty laat nog een maand op zich wachten en dat is jammer. Want SpaceAgePoetry is dope.
Luisteren doe je de plaat hierrrrrrrr en dat moet je absoluut doen. Poëzie klonk zelden zo toegankelijk.
