Lekker met het vliegtuig op vakantie, wie wil dat nou niet! De passagiers van vlucht 2549 hebben er zin in. Maar voor deze bonte verzameling aan reizigers en de cabin crew wacht een harde realiteit: vliegtuigen kunnen ook stuk.
Zo begint het nieuwste werk van Pedro Almodóvar. Het landingsgestel van de airbus weigert dienst en de vluchtleiding geeft maar geen toestemming voor een noodlanding. Met een doemscenario voor de boeg zorgen de 3 stewards er voor dat de reizigers in de economy class een gedwongen dutje doen. Handig want op die manier is de cast van I’m So Excited geminimaliseerd naar de business class passagiers. En daar zitten wat vreemde types tussen. Zo tellen we een drugsmokkelaar, prostituee, seriemoordenaar, maagd van in de 80 en een scala aan ander vreemd volk. Alle cliché’s worden uit de kast getrokken (homoseksuele stewards!? NEE! Joh!) in deze totaal hysterische film van Almodóvar.
Terwijl de stewards een verwoede poging doen om de business class klanten waar voor hun geld te geven, middels het nodige zang en dans werk, zijn de passagiers zelf vooral bezig met het eigen kleine leed. Want wat moet je met al die bolletjes in je hol terwijl het vliegtuig op een snoekduik afstevent? En de 80 year old virgin van het geheel probeert nog even te scoren (ongenaaid de kist in is eeuwig zonde, zou mijn moeder zeggen). De dialogen gaan snel en zijn doorspekt van de voor Almodóvar zo kenmerkende kromme tenen humor. Terwijl de passagiers die bij kennis zijn de donkerste krochten van hun ziel blootgeven aan elkaar proberen de stewards hun professionaliteit vast te houden door krampachtig in hun entertainende rol te blijven hangen.
I’m so Excited (originele titel “Los amantes pasajeros”) is vermakelijk doch plat. Subtieler plat dan bijvoorbeeld American Pie, maar de hoeveelheid pijpscene’s en dubbele opmerkingen blijven door het beeld schieten. Hierdoor blijft de film een beetje hangen op het ‘hahaha hij zegt piemel’ niveau. Zonde, want we weten door de eerdere films van Almodóvar dat hij het de tragikomedie goed beheerst. In I’m so Excited lijkt hij de tragiek aan te stippen, maar niet uit te diepen, waardoor de film nét even dat beetje extra mist. Wat veel goed maakt is het acteerwerk in de film en de over the top karakters die neergezet worden. Een leuke film om lekker met een bak popcorn weg te kijken, maar niet een waarvoor we je naar de bioscoop sturen.
