In zekere zin zijn de leden van Akron/Family groot geworden onder de vleugels van Michael Gira. De voorman van Swans haalde begin deze eeuw de band voor het debuut binnen op Young God Records en nam daarna de leden op in zijn andere band, Angels Of Light. Een vliegende start die een eeuwig indie-underground helden bestaan voor de experimentele folk band uit Brooklyn kan garanderen. Papa Gira zette ze op het juiste spoor, zodat de band met gerust hart uit kon varen, inmiddels vier jaar geleden, de dode zee op.
Sub Verses is inmiddels weer het derde album op Dead Ocean, de zesde langspeler sinds het debuut in 2005. Zes platen waarop de band met alle mogelijke windrichtingen uit de pop, rock en folk geschiedenis werkt, om het keer op keer tot een wild om zich heen slaande tornado te brengen. Minder extreem dan op ST II: The Cosmic Birth And Journey Of Shinju TNT uit 2011, maar even goed een avontuur voor het oor.
Het trio gooit maar al te graag onmogelijke combinaties bij elkaar, om er vervolgens een werkende mix van te maken. Zo is het weinig bands gelegen om op succesvolle wijze polyritmische afrobeat te combineren met een jaren ’70 hardrock riff zoals Akron/Family hier in Sand Time doet. Bijna lijkt het alsof Fela Kuti de handen ineen heeft geslagen met Led Zeppelin. Net daarvoor duikt het drietal in Holy Boredom op overtuigende wijze in een folk benadering van de industrial.
Een gruizige lofi mantra gedragen door hypnotiserende drums gevangen in een stoffige echo, waarin op overtuigende en meeslepende wijze de verveling wordt bezongen alvorens deze met groots bombast weg te blazen. Hier lijkt de band schatplichtig aan The Dinner Is Ruined, hoewel het niet onwaarschijnlijk is dat de Amerikanen (net als veel van de lezers nu) nooit van deze experimentele Canadese band rond Dale Morningstar heeft gehoord (maar ondergetekende heeft fijn aan name-dropping van een door hem geliefde artiest uit de jaren ’90 kunnen doen).
Een referentie die dankzij de combinatie van het analoge lofi geluid, grote gelaagdheid, vreemde wendingen in compositie en wrijvende harmonieën vaker valt te maken. Net als Morningstar met The Dinner Is Ruined combineert Akron/Family traditionele Amerikaanse muziek met elementen uit alles wat sinds de ‘uitvinding’ van de rock ‘n’ roll uit heupwiegende jongeren is geschoten tot een eigen absurde mix. En net als Morningstar komt de band er mee weg. Zij het op Sub Verses minder experimenteel dan op de voorgaande platen, maar nog altijd met een scheve twist die bij beluistering zorgt voor een prettige jeuk. Eentje die je niet weg wil krabben.
