London Calling is hét festival voor opkomende bandjes uit Engeland en inmiddels ook Amerika en Canada. Twee keer in het jaar spelen verschillende aanstormende acts Paradiso plat. ThePostOnline is er bij en doet verslag van de pareltjes. De uitschieters van dag twee. Verslag van dag één vind je hier en de foto’s van dag één hier.
Het duurt even voordat het tweetal het podium bestijgt. Maar de irritatie van het wachten verdwijnt al snel. Als je niet beter zou weten had je minstens vier bandleden verwacht. Nee, ze hebben slechts elkaar nodig om de zolder van de poptempel om te dopen tot een rock ‘n roll tornando. De zanger sloopt eerst bijna de drums om vervolgens tussen het publiek verder te spelen. Garagerock dat harder dan hard gaat. Wij zijn fan.
Unknown Mortal Orchestra kon nog weinig fout doen, hoge verwachtingen voor één van de verrassingen van 2013. De grote zaal is dan ook afgeladen als de band het optreden start. Unknown Mortal Orchestra speelt bedrukkend, stampend en rauw. De techniek is aan het begin niet wat het moet zijn maar het gitaarspel maakt veel goed. Uiteindelijk eindigt het festival met een betoverend optreden dat smaakt naar nog veel meer. Samen met METZ hoogtepunt van het festival.
Fossielen zijn deze jongens uit New York zeker niet. De vrolijke surfpop is strak en vol energie. De melodieuze muziek slaat aan in de zaal. Dat de band al meerdere albums uit heeft gebracht hoor je, de ervaring druipt van het spel af. De drums zorgen af en toe voor aangename verrassingen. Prima band, Beach Fossils.
De 20-jarige Brit gaat hard in zijn eigen land. Omarmd door Ed Sheeran en de Britse media langzaam groter aan het worden door Twitter en Facebook. Op de eerste rij staan tienermeisjes die alle liedjes moeiteloos meezingen. Zoete popliedjes zijn wat de zaal te horen krijgt. De zang is goed en de muziek zit lekker in elkaar. Wel moet zijn muziek duidelijk nog groeien. Desondanks speelt Watson toegankelijke muziek dat zeker blijft hangen.
