Al enige tijd wordt de Nederlandse televisiekijker overladen met Amerikaanse realityseries die in het teken staan van veilingen. Auction Hunters en Storage Wars zijn voorbeelden van programma’s waar handelaren bieden op de inboedel uit een opslagruimte. Waar de inhoud van opslagruimten wordt geveild aan handelaren of andere geïnteresseerden. Wanneer een huurder van een opslagruimte niet de huur ervoor betaalt dan kan de eigenaar een veiling aankondigen. Vervolgens heeft de huurder de mogelijkheid om tot het moment van veilen alsnog over de brug te komen met de achterstallige huur.
Wanneer deze huurder niet komt opdagen dan kan de veiling starten, zoals we vaak hebben kunnen zien bij deze Amerikaanse televisieprogramma’s. Zo zien we onder andere Jarrod, Barry en Dave de opslagruimtes bekijken, alvorens ze een bod uitbrengen op de spullen uit deze ruimtes. Ze hopen waardevolle spullen aan te treffen die vervolgens weer doorverkocht kunnen worden. En natuurlijk hopen ze dat ene goudmijntje aan te treffen. Ze hebben overigens de verplichting om binnen korte tijd de gehele ruimte te ontruimen.
Toch dreigt een verkeer beeld te worden neergezet met deze realityseries. Het lijkt het net alsof deze tijdelijke opslag een risico is voor de huurder van de ruimte, terwijl in werkelijkheid een lang proces eraan voorafgaat. Huurders van de opslagruimtes hebben vaak lange tijd geen huur meer betaald en zijn meerdere malen gewaarschuwd dat de inhoud wordt geveild wanneer men niet het verschuldigde bedrag betaalt.
Door het programma is er in de Verenigde Staten meer interesse ontstaan van onervaren bieders. Het programma laat vaak veilingen zien waar bijzondere spullen worden aangetroffen. In werkelijkheid zijn de opslagruimtes vaak gevuld met goedkope huishoudelijke spullen, die bij een gebrek aan ruimte thuis elders moet worden bewaard. De kans dat men daadwerkelijk iets bijzonders aantreft is dus nihil.
Daarnaast hebben de echte handelaren vaak een bedrijf om met weinig kosten de inboedel te kunnen verhuizen uit de opgekochte opslagruimtes. Nieuwkomers zullen dus rekening moeten houden dat de kosten vaak hoger uitkomen dan de opbrengsten uit de inboedel.
Ook in Nederland beginnen steeds meer bedrijven opslagruimtes aan te bieden. Enkele aanbieders bezorgen een box aan huis, waar men de spullen in kunnen plaatsen. Vervolgens wordt de opslagbox opgehaald door het bedrijf en opgeslagen in een goed beveiligde ruimte.
Er is nog geen sprake van veilingen van Nederlandse opslagruimtes. Wanneer er voor lange tijd niet wordt betaald dan wordt de inboedel vaak onderhands doorverkocht of bijvoorbeeld geschonken aan kringloopwinkels. Er lijkt dus weinig aandacht voor deze veilingen. Dat is op zich ook niet gek. Omdat in Nederland de markt voor opslagruimten niet groot is, zullen de Amerikaanse taferelen niet snel zichtbaar zijn.
Er is inmiddels een Nederlandse website die aanbiedt om veilingen aan te bieden voor opslagruimtes. Tot op heden hebben bedrijven nog geen interesse getoond. Wel hebben bieders zich aangemeld. Voor klanten die een opslagruimte huren en netjes de huur betalen is er niets aan de hand. Ook wanneer er niet betaald is dient het bedrijf achter de opslagruimte meerdere waarschuwingen te sturen aan de klant. Storage Wars Nederland? De business lijkt te mooi om waar te zijn, maar enige nuance is dus geboden.
