De vier boeken van mei

30-05-2013 16:00

Per jaar verschijnen er 5000 Nederlandstalige literaire fictie-boeken. Dat zijn ruim 400 boeken per maand dus. Logisch dat je af en toe door de bomen het bos niet meer ziet. ThePostOnline licht vijf boeken die afgelopen maand zijn verschenen uit. De vijf boeken van mei.

Khaled Hosseini – En uit de bergen kwam de echo

Misschien heb je zijn vorige boeken (Duizend schitterende zonnen, De Vliegeraar) wel gelezen. Hosseini heeft een meeslepende schrijfstijl geeft je met En uit de bergen kwam een echo een inkijkje in een cultuur die weinigen van dichtbij meemaken.

Synopsis
De driejarige Pari en haar grote broer Abdullah hebben een hele goede band. Maar Pari wordt noodgedwongen verkocht aan een rijk echtpaar in Kabul. Dit zet een reeks ingrijpende gebeurtenissen over tientallen jaren in gang, die in een indringend beeld geven van de morele complexiteit van het leven.

Recensie?
Volgens NU.nl: “Hij legt hun gevoelens bloot, hun zwakke en sterke kanten, de littekens waar ze elkaar verwonden en de zachte passages waar ze elkaar tot steun zijn. En uit de bergen kwam de echo is een caleidoscopische roman die zich door culturen heen beweegt en grandioos verbeeldt wat ons tot mens maakt.” Met vier en een halve ster op NU.nl en lovende lezersrecensies het lezen waard.

Heleen van Royen – De Hartsvriendin

Begin mei had ze ter ere van De Hartsvriendin een eigen boekwinkel in de Warmoestraat te Amsterdam. Er was hier en daar al wat controverse rondom haar boek, de Volkskrantrecensente was woest en daar zette Heleen zich toch weer mooi neer.

Synopsis
“Yvonne de Graaf leidt een huiselijk en overzichtelijk leven: ze is gelukkig getrouwd met haar jeugdliefde Maarten, heeft twee tienerkinderen en een vrijwilligersbaan bij de Vogelopvang. Op Facebook heeft ze 34 vrienden, maar in werkelijkheid beschouwt ze Mona als haar enige en beste vriendin. Wanneer Mona het op Yvonnes veertigste verjaardag laat afweten én ze een wel heel opmerkelijk cadeau krijgt van haar kinderen, verandert de zachtaardige Yvonne in een daadkrachtige vrouw die niet langer met zich laat sollen.”

Recensie?
Vier sterren van Boekreview.nl, met als conclusie: “Net als het verhaal vaart begint te krijgen en ik er goed in kom, blijk ik al bijna het boek uit te hebben. Ondanks dat het een echte Van Royen is, bekruipt me het gevoel dat het verhaal ruw door tweeën is geknipt. […] Desalniettemin wacht ook ik met smart tot deel twee uitkomt en we verder kunnen genieten van Yvonne, haar gezin, haar gekke buurvrouw met hondje Arie, vriendin Mona en de mysterieuze Nick.”

Dimitri Verhulst – De Laatkomer

Hij debuteerde in 1999 en schrijft nog steeds romans, toneelstukken, novellen en poëzie. Met De helaasheid der dingen won hij de Gouden Uil Publieksprijs en voor Godverdomse dagen op een godverdomse bol win hij de Libris Literatuurprijs. Nu komt hij met De Laatkomer.

Synopsis
Om zich alsnog te kunnen verzoenen met zijn leven, verlaat Désiré Cordier het pad zoals dat richting graf voor hem was uitgestippeld. Hij neemt wraak op zijn matte, liefdeloze burgermansbestaan door te doen alsof hij dementeert. Zijn gevoel van eigenwaarde, dat door zijn huwelijk was aangetast, wint hij terug als hij op een heuglijke dag, gezond en wel, in een tehuis voor seniele bejaarden wordt geplaatst. Hij belazert de kluit op virtuoze wijze door zich voor te doen als demente en incontinente grijsaard die op zijn einde afstevent. De rol van zijn leven, en die wordt nóg veelbelovender als er opeens een demente jeugdliefde in het tehuis opduikt.

Recensie?
Op NRC.nl schrijft Thomas de Veen: “Het is, zo schrijft De Veen, ‘literair cabaret van formaat’, een grap die goed is omdat het geen galgenzelfspot is aangezien Cordier niet werkelijk dementeert. […] Dat is het eenvoudige, maar meesterlijke idee dat ten grondslag ligt aan de nieuwe roman van Dimitri Verhulst.’ Zo groeit De laatkomer volgens De Veen uit tot ‘de roman waarvan je hoopte dat Verhulst het zou schrijven.'” Het boek die je wist dat zou komen, dus.

Silvia Tennenbaum – De Wertheims

Niet helemaal fictie. Maar toch ook wel. Blijkt dat we dezelfde smaak hebben als de boekhandelaren, hij was afgelopen maand bij De Wereld Draait Door al boek van de maand. Wat ons betreft kan De Wertheims niet genoeg onder de aandacht gebracht worden.

Synopsis
Lene Wertheim wordt geboren aan het begin van de vorige eeuw in Frankfurt, een rijke stad, sociaal, cultureel en artistiek hoogontwikkeld. De gevestigde Joodse familie Wertheim hanteert eigen principes. Eduard Wertheim, de oom van Lene, is bankier, kunstverzamelaar en pater familias. ‘De Joden zijn als ieder ander,’ zegt hij, ‘en zo niet, dan zouden ze het moeten worden.’ Terwijl de familie vecht voor sociale erkenning tijdens de overgang naar de moderne tijd zoeken Lene, haar zus Emma en hun jongere tweelingbroers naar liefde en geluk. Dan vallen met de komst van Hitler alle zekerheden weg. In de strijd om te overleven valt de familie uit elkaar. In 1938 vertrekt Lene met haar man en kind naar Amerika. Niet alle Wertheims zijn echter in staat aan de nazi’s te ontsnappen.

Recensies?
Volgens Moet je Lezen moet je dit boek ook echt lezen. “Het verhaal leest heerlijk weg, als een zonnige zomerdag, tot donkere wolken zich plotseling samenpakken… Als lezer voel je verbonden met deze familie, wat De Wertheims tot een unieke leeservaring maakt.”