Tien jaar als ambtenaar levert inspiratie op voor een boek. Silvia Toebak levert na columns, artikelen en verhalen met Een zomer met Kim Bokaviet haar debuutroman af. Toebak schrijft vlot en makkelijk leesbaar. Geen ingewikkelde woorden of zinsconstructies, recht voor z’n raap. Ze heeft gekozen voor de vorm van een dagboek.
Het dagboek van Kim Bokaviet, een egoïstisch, rommelig en eenzaam personage. Ze lijkt een lichte alcoholverslaving te hebben, maar voornamelijk is ze gewoon erg eenzaam. Vrienden heeft ze niet, behalve Saskia van kantoor. En Hélène, haar nieuwe buurvrouw. De lezer zal er al snel achterkomen dat Kim iets anders kijkt naar vriendschap dan de gemiddeld mens. Echt vrienden zijn het niet van Kim, maar ze beschouwt ze toch graag zo.
Dat is niet het enige waar Kim anders naar kijkt. Praktisch alle beslissingen die ze maakt zijn raar, ongemakkelijk en brengen plaatsvervangende schaamte. En dat is wat Silvia Toebak goed doet met dit boek: ze heeft het personage Kim Bokaviet zo uitgewerkt dat je je voor haar schaamt. Dat je niet verder wil lezen van afschuw. Van ongemakkelijkheid. Je wil haar stoppen, haar egoïsme temmen en vertellen dat de wereld niet alleen om haar draait en dat ze niet alles kan krijgen wat ze wil.
Kim Bokaviet is een tenenkrommend en tegelijk zielig personage. Ze heeft een goed hart, maar in het echte leven zou je haar knettergestoord noemen. Als lezer kweek je toch wat sympathie. Je ziet hoe Kim worstelt met haar eenzaamheid, hoe graag ze vrienden wil maken en in de wereld wil passen als normaal mens. Dat lukt haar niet.
De schrijfstijl die Toebak heeft gekozen om Kim’s dagboek mee te schrijven, past goed bij hoe het personage is. Het is jammer dat het qua verhaallijn niet zo heel veel voorstelt. Zo ingenieus als Kim Bokaviet is uitgewerkt met gedachten, manieren en gewoonten, zo ongedetailleerd is het verhaal. Jonge vrouw in quarterlife crisis, op zoek naar zichzelf en de liefde. Het lukt allemaal niet zo goed, dus gaat Kim gekke fratsen uithalen. Wat dat betreft is het meer een portret van Kim Bokaviet dan een verhaal.
Alles wat er gebeurt, wordt net niet zo uitgebreid beschreven dat je meeleeft. Terwijl Kim toch veel om deze dingen zegt te geven, dan is het vreemd dat je het in het dagboek niet terugleest. Er hadden meer details gebruikt mogen worden, meer woorden aan vuil gemaakt. Zodat het net allemaal even wat duidelijker is. Nu gebeuren er voor de lezer ogenschijnlijk halfbakken dingen, waar Kim niets om geeft.
Aan de andere kant laat dat wel het egoïsme van Kim zien. Misschien leeft ze wel echt niet zo mee als je als lezer verwacht. Toch zou iets meer beschrijving het boek net wat beter maken, het zou het boek robuuster maken en met een grotere spanningsboog is de drang door te lezen al meteen een stuk groter. Dat is het nu niet echt.
Ook het eind is niet echt bevredigend. Het verhaal wordt abrupt gestopt. Ineens is het klaar. Geen opbouw naar een plot, geen spanning en niet eens écht een open einde. Gewoon. Boem, pats, over. Zie maar wat je er mee doet. Dat is misschien nog wel het meest teleurstellende. Anderzijds ook te verwachten. Het verhaal is niet echt spannend, dus waarom dan opbouwen naar een plot? Dan kun je het plot ook gewoon weglaten. Een onbevredigend plot is niet per definitie slecht, maar bij Een zomer met Kim Bokaviet had er veel meer van gemaakt kunnen worden.
Al met al mist het net wat ingrediënten, een gedetailleerd verhaal en een plot. Er had in ieder geval een echt eind van gemaakt kunnen worden. Jammer. Want Kim Bokaviet en de vlotte pen van Toebak hadden een fijn vrouwenboek kunnen maken.
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Jaar: 2013
ISBN: 9789046814628
Prijs: € 17,95
Website auteur: geen
