Niet om op te scheppen, maar ik heb mooi haar. Het is lang, heeft verschillende tinten licht en donker, het is dik en dan heb ik ook nog krullen. Als ik mensen om me heen mag geloven, zouden een hoop vrouwen een moord doen voor mijn haar. Voor mij is dat eigenlijk een vreemde gedachte. Tuurlijk ben ik blij met mijn haar, helaas alleen minder de hoeveelheid tijd en producten die eraan te pas moeten komen om het ook mooi in model te krijgen. Het kost me al snel een half uur om die weelderige bos haar van mij te stylen. Met die reden sla ik dit ritueel doordeweeks meestal over. Ik lig immers liever een half uur langer in bed. Tijd dus om mijn haar de aandacht te geven die het verdient.
Dat klinkt een beetje alsof ik doordeweeks als een slons de deur uit ga. Gelukkig is dit niet het geval. Ik was mijn haren zo’n drie keer per week met krullenshampoo, spuit er daarna een masker op (uiteraard speciaal voor krullen), gebruik stevig schuim (voor krullen) en föhn het dan vochtig droog. Een klem erin en het valt als een soort golvende staart nonchalant over mijn schouder. Jaren lang vond ik dit eigenlijk prima. Tot ik steeds vaker voor feestjes wél een half uur aan mijn haar besteedde. Naast het hele was, masker en schuim ritueel, klik ik dan een diffuser op mijn föhn en zorg ik dat ik niet stop met föhnen voor mijn haar kurkdroog is. Vervolgens spuit ik in mijn ontspoorde krullen een dosis haarspray, zodat ze met geen mogelijkheid nog uit kunnen zakken gedurende de avond. Het resultaat: oneindig veel complimenten maar tevens ook verwijten waarom ik dit niet vaker doe. Nou ja, bovenstaande beschrijving verklaart volgens mij wel waarom…
Als er een ding is waar ik een hekel aan heb, is het de kapper. Kapper betekent voor mij dat er al snel zo’n twee centimeter afgeknipt wordt. Ik heb ooit de fout gemaakt om veel te veel centimeters van mijn haar te halen, zo’n stuk of twintig a dertig. Sinds dien mijd ik de kapper. Mijn haar mag nooit meer te kort worden. Helaas heeft die bos van mij met enige regelmaat een snoeibeurt nodig. Ik begon maandagochtend dan ook maar met een bezoekje aan de kapper. Vol zenuwen keek ik naar de plukken die op de grond vielen en bleef met trillende stem herhalen dat er echt niet te veel vanaf mocht. Gelukkig liep ik na afloop niet geheel ontevreden naar buiten. Sterker nog, mijn krullen doen het weer stukken beter. Deze kapper zou wel eens een blijvertje kunnen zijn.
Nou heb ik al vaker gemerkt dat challenges vaak niet op zichzelf staan. Wanneer je een ding aanpakt, word je je zeer bewust van andere dingen die aangepakt kunnen worden. Zo was het deze week uiteraard een ideale week om ook qua make-up geen half werk te leveren. Terwijl ik maandag met mijn hoofd onder de droogkap zat, liet ik dus ook mijn veel te blonde wenkbrauwen maar weer eens in de verf zetten, hetgeen eigenlijk heel gunstig uitpakte. Niet meer iedere ochtend zelf die dingen in vorm hoeven tekenen, scheelde een hoop tijd die ik perfect aan mijn haren kon besteden.
Afgelopen week ben ik begonnen met een nieuwe baan. Een perfect moment om ’s ochtends goed gestyled de deur uit te gaan. Op zich geen hele zware opgave. Acht uur ’s ochtends moet ik op mijn fietsje zitten richting station. Aangezien ik normaal gesproken al houd van rustig opstaan (lees: snoozen, douchen, ontbijten, journaal kijken, opmaken, tanden poetsen, haar in een klem en weg) neem ik normaliter één uur de tijd voor dit ritueel. Hier heb ik afgelopen week een half uur aan toegevoegd. Het resultaat mocht er zijn. Iedere ochtend ging ik netjes met een gestylde bos krullen de deur uit.
Het weekend was echter een grotere uitdaging. Op mijn planning stond een dag wandelen, ter training van de Nijmeegse vierdaagse (27 km, oftewel ruim 5 uur wandelen) en een hockeywedstrijd. Ik blijf het vreemd vinden om voor het sporten je haren perfect in model te brengen. Niet alleen is het aanzicht vreemd, het is ook nog eens volledig nutteloos. Ik besloot dan ook om te gaan voor een sportcoupe, hetgeen neer kwam op een strakke vlecht zodat er geen haartjes in mijn gezicht zouden hangen. Niet stylish, maar praktisch. Je kunt het een faal noemen, maar ik wil de eerste sporter graag ontmoeten, die met een gestyle bos haar ongestoord kan sporten. Verder beviel deze challenge me op en top. Die wekker blijft dus lekker vroeg staan komende weken. Het mag een vermogen kosten aan haarproducten, maar dan heb je ook wat. Als je haar maar goed zit!
Esther Vogel onderwerpt zich komende 52 weken samen met Nadja Neeven en Lotte Besse aan de 52 Challenge: iedere week een nieuwe uitdaging. Alle uitdagingen kun je vinden op 52Challenge.nl.
