Onze tragische liefdesheldin Mabelie Groenink schrijft weer voor ThePostOnline. Vorig jaar was ze al te lezen bij Campus en ze is terug. Elke week. ‘Hij heeft zijn vingers in mij gestopt.’
Ik ben niet verliefd, omdat hij getrouwd is. Hij is ook niet verliefd, omdat hij dat eigenlijk nog altijd op zijn vrouw is. En toch staan we hier ineens te bekken. Dat doet hij goed. Hij zoent als een gulzig meisje. En dat bedoel ik als compliment. Dit is niet dat botte geroei in je mond waar zoveel mannen in gespecialiseerd zijn. Nee, dit klopt helemaal. A good kisser. Misschien komt het dat hij dronken is, en altijd zachtaardig wordt. Mijn lieve ex-collega die ik soms haat.
Hij heeft zijn vingers net in mij gestopt, hier in dat steegje, en ik voel dat ik gloeide. Hij zegt dat hij 41 is, maar dat is een leugen. 1971? Gelul. Hij is ouder. Ik voelde dat ik droop. Hij plaatste zijn handen onder mijn borsten. Hij tilde ze op en woog ze. Het Tillenbeest, zou Jan Wolkers zeggen. Ze zijn groot, ik weet het. Ze waren nog groter, maar ik heb ze laten verkleinen. 5 kilo eraf. Omgekeerde boobjob. Ik laat mijn handen hangen. Ik doe niks terug. Waar staan we hier? De Pijp.
Hij gaat nu verder. Gulzig wordt hebberig nu. Dat moeten we niet hebben.
‘Geen verwachtingen’, zeg ik.
‘Man, hoe had je dat gedacht?’
‘Niet.’
Hij staart me aan met die groene ogen.
‘Nou, zo bot hoef je dat nou ook weer niet te zeggen’, zegt hij gespeeld gekwetst.
Nu wordt het tijd om hier een einde aan te maken. Dit spel dreigt ergens over te gaan. Ik worstel mijn twee ellebogen, die als lijdzame lianen langs mijn lijf hangen (mensen ik ben vijftien kilo afgevallen), onder de grijpgrage tentakels om me heen en plop alles weg. De vinger in mijn lijf laten los als een plastic afsluitdop op een yoghurtfles.
‘Nee, niet!’
Nu is het stil om eens heen.
‘Hé Groenink, ga je lekker’.
De stem van iemand. Het is de stem van een andere ex-collega.
Drie mensen denken hetzelfde. Maar drie mensen weten dat je soms moet zwijgen. Ik heb besloten om hem te negeren. Nu hij mij nog, want hij smst me. Nu al paar een weken.
Eerdere aflevering van Mabelie Groenink lees je hier, hier en hier.
