Is het tactiek om niets te doen en alleen hard te blaffen? Of is het dossier zo ingewikkeld dat er nog steeds geen bodemprocedure is gestart? De RvD zou Nieuwe Revu kapotprocederen naar aanleiding van het plaatsen van de Amalia-foto’s, maar heeft nog steeds geen actie ondernemen tegen het weekblad.
Het lijkt een patroon. De voorlichtingsdienst van de koninklijke familie kondigde al eerder stappen aan tegen bladen en kranten die foto’s publiceerden van Amalia en andere leden van de koninklijke familie in privé-sfeer. Tot op heden werden deze zaken nooit doorgezet.
Dagblad De Pers plaatste in 2007 al eens een kiekje van Amalia tijdens haar eerste schooldag. De krant werd getrakteerd op een telefonische reprimande, maar juridische stappen werden er niet ondernomen.
Een jaar later ontving het gratis dagblad wederom een bozig mailtje nadat de krant foto’s publiceerde van Maximà en Prins Willem Alexander, op straat wandelend in Amsterdam. Het prinselijk paar was ‘in privé-sfeer’ op weg waren naar het tienjarige huwelijksfeest van prins Maurits en Marilène. Opnieuw werd de rode vlag gehesen, maar wederom gebeurde er niets.
Dezelfde uitgaansfoto’s werden drie jaar nog eens herplaatst in weekblad Story en ook toen was er wel wat gemor, maar géén zaak.
De RVD heeft een mediacode opgesteld waarin stelt dat media geen foto’s meer mogen maken van de Koninklijke Familie in privé-situaties. Een meerderheid van de media respecteert deze afspraak, maar de kleine minderheid die het gentlemen’s agreement schendt, wordt uiteindelijk niet juridisch achtervolgd.
Vraag is dus: gaat de RvD Nieuwe Revu aanpakken of is het een goede gewoonte om hard te blaffen, maar niet te bijten? RvD-woordvoerder Michiel Schulmaijer, de man die de pers al zes jaar moet herinneren aan de mediacode, lacht door de telefoon: ‘Houdt de zaak in de gaten. Wij geven geen commentaar.’
Hoofdredacteur Erik Noomen van Nieuwe Revu laat weten: ‘Ik heb, vlak nadat we de foto’s (eind april) plaatsten, een briefje ontvangen, waarin staat dat er een “voornemen” bestaat om een zaak te starten. Daarna heb ik niets meer gehoord.’
