Gemeentes lokken illegaal vervoer van softdrugs uit door een vergunning uit te geven voor coffeeshops. Het veroordelen van zogenaamde ‘runners’ is dan ook hypocriet, vervoer van softdrugs ter bevoorrading van coffeeshops zou net als de verkoop gedoogd moeten worden, of nog liever, gelegaliseerd.
Dat menen Gerard Spong en zijn kantoorgenoten, en dat is dan ook de basis van hun verweer in het proefproces tegen coffeeshophouder Marianne Kristel, die aanstaande donderdag voor de rechter komt voor een regiezitting, zo melden zij aan TPO. Niet alleen Kristel heeft belang bij duidelijkheid rondom de kwestie, ook de overige betrokkenen zoals de politie heeft behoefte aan duidelijkheid rondom deze kwestie.
Marianne Kristel, de zus van de overleden Sylvia Kristel, werd in 2012 aangehouden terwijl ze met haar auto anderhalve kilo hennep vervoerde, om haar coffeeshops te bevoorraden. Ze speelde open kaart met de agenten en biechtte het bezit van de softdrugs gelijk op, waarop proces verbaal werd opgemaakt.
Een ideale zaak voor Gerard Spong, die al tijden ageert tegen het ‘hypocriete softdrugsbeleid’ in Nederland. Zijn compagnon Sidney Smeets geeft desgevraagd uitleg:
“De gemeente weet dat als je een vergunning uitgeeft voor een coffeeshop, er vervoer van softdrugs in de stad plaatsvindt. Sterker nog, gemeentes willen juist een coffeeshop om overlast van illegale straatverkoop tegen te gaan. ‘Runners’ van legale coffeeshops zorgen juist dat ze zo onopvallend mogelijk te werk gaan, om niet ‘geript’ te worden, maar ook omdat ze de politie niet willen provoceren.”
De Nederlandse overheid veroordeelt dus gedrag dat bewust wordt gecreëerd, stelt Smeets:
“De maximale handelsvoorraad die aanwezig mag zijn in een coffeeshop is 500 gram. Het gaat om een continue handelsvoorraad, dat betekent dat de voorraad steeds mag worden aangevuld tot 500 gram.”
Smeets rekent voor:
“De coffeeshops van mevrouw Kristel heeft gemiddeld 1000 klanten op een dag, die mogen maximaal 5 gram per persoon kopen. Dit betekent dat er op een gemiddelde dag al gauw zo’n 1500 gram wordt verkocht. Om alles draaiende te houden moet dus meerdere keren op een dag de voorraad aangevuld worden.”
En dus heeft de gemeente Utrecht boter op het hoofd: “De gemeente wéét wat er nodig is om een coffeeshop te runnen: een ‘stash’ waar de voorraad wordt gehouden en vervoer van de stash naar de shop. Het is ronduit hypocriet dat het verbod op vervoer wordt gehandhaafd.”
Smeets’ kantoorgenoot, Tim Vis, vult hem aan:
“Daarbij komt ook nog dat de belastingdienst regelmatig bij coffeeshops over de vloer komt, ook bij de coffeeshops van mevrouw Kristel. Ook met hen speelt ze gewoon open kaart. Om belasting te kunnen heffen moet de belastingdienst weten hoeveel er verkocht wordt en hoe vaak de voorraad in de winkel moet worden aangevuld. Dat wordt keurig geadministreerd. Daar maakt mevrouw Kristel al bijna 30 jaar totaal geen geheim van. Het is onmogelijk te verkopen aan de burger dat het ene overheidsorgaan al jaren weet hoe de vork in de steel steekt, en het andere overheidsorgaan je precies daarvoor vervolgt.”
De zaak gaat de advocaten van Spong aan het hart, in 2012 brachten zij het boek De hypocrisie van de achterdeur uit, waarin het Nederlandse softdrugsbeleid fel wordt bekritiseerd. Zowel Gerard Spong zelf als zijn compagnon Tim Vis zijn aanwezig bijde regiezitting aanstaande donderdag.
Het is niet uitgesloten dat politie in Utrecht het hartgrondig met Kristel en haar advocaten eens is, het huidige beleid is ook bij een groot deel van de politie een doorn in het oog, want hoe is dit rechtvaardig te handhaven?
Het gaat hier dan ook om een proefproces. Het is niet voor niets dat het hier gaat om Marianne Kristel zelf, en niet om een anonieme ‘runner’. Alle partijen hebben belang bij meer duidelijkheid rondom deze kwestie: ‘verdachte’ Kristel wordt opgepakt met anderhalve kilo hennep als bedrijfsvoorraad, en op die manier wordt een uitspraak van de rechter rondom deze kwestie uitgelokt . Uit de voortvloeiende jurisprudentie komt dan hopelijk een rechtvaardiger beleid rondom het vervoer en bezit van softdrugs door coffeeshophouders tot stand.
