Je hebt mensen die er een hekel aan hebben, maar je hebt ook mensen, zoals ik, die er geen genoeg van kunnen krijgen. Horror. Maar wát zijn nou geslaagde griezelfilms? Je wil immers wel op het puntje van je stoel zitten. Dat blijft natuurlijk altijd subjectief. Als groot liefhebber kan ik er echter wel een boel vergelijken en vertellen welke je de volgende keer van de videotheek zou moeten meenemen – want downloaden doen we natuurlijk niet. De tips van vandaag: Insidious en Sinister.
http://www.youtube.com/watch?v=E1YbOMDI59k
Ik heb hem nu vier keer gezien, en de vijfde keer komt nog. Het is zeker niet de engste – al vinden enkelen die ik heb gesproken van wel, maar wel een van de beste. Misschien wel dé beste. Insidious bevat een briljant avontuurlijk aspect dat de film zo goed maakt. Het zoontje van een jong stel, Dalton, raakt in een coma nadat hij van de trap viel. Echter, het is geen coma. Dalton blijkt een ‘astral projector’ te zijn: een persoon die tijdens het slapen het fysieke lichaam kan verlaten. Hij is, dankzij zijn avontuurlijke karakter, verdwaald geraakt in een andere wereld en gevangengenomen door een moordlustige demon die het lichaam voorgoed wil overnemen.
Het verhaal klinkt lachwekkend en is het eigenlijk ook. Toch weten de makers een verrassend enge sfeer te creëren, die wordt versterkt door vervelende geluiden van pannen die op elkaar botsen, een dichtslaande piano en een verroest draaiorgel. De kracht van deze horror zit ‘m in het avontuur: Daltons vader komt in een demonenwereld terecht die door de makers als een gekke, nare droom is neergezet.
http://www.youtube.com/watch?v=FXWorkzV884
http://www.youtube.com/watch?v=pgYxydrVlDk
Vervelend. Je hebt van die films die ‘vervelend’ zijn. Met een nare sfeer erin. Sinister is zo’n horrorfilm. Een schrijver is afgezakt, zijn carrière loopt niet. Hij verhuist met zijn gezin naar een plek waar in het verleden vreselijke moorden zijn gepleegd, als laatste redmiddel voor een succesvol, spannend boek. Zodoende vindt hij dozen op zolder met oude dia’s. Hij bekijkt ze, en wat blijkt? De moorden zijn gefilmd. Ze zijn zó angstig realistisch in elkaar gezet, dat je het gevoel krijgt naar waargebeurde slachtingen te kijken. De schrijver ontwaart vervolgens op iedere dia een vreemd figuur in de schaduw. Een gevoel van ‘het klopt niet’. Voor de filmliefhebber is dat gevoel bloedirritant.
De sfeer kun je typeren als ‘in je eentje op je donkere zolderkamer zitten en in je ooghoeken telkens iets zien bewegen’. Mysterieus, irritant en naar. Het is niet zo gek dat de makers van Sinister hier in slagen; het zijn namelijk dezelfde als die van Insidious en Paranormal Activity.
http://www.youtube.com/watch?v=nEVef9o-LeI
Dit zijn beide goede horrorfilms. Insidious bevat geweldige schrikmomenten en een overheerlijk einde, Sinister een vervelende sfeer waar je als kijker meteen wordt ingezogen. Als minpunten kan je zeggen dat Insidious wat over-the-top gaat en vraagt om een rijke fantasie van het publiek, en Sinister een wat tegenvallend einde bevat. Beide films moet je als horrorfan echter gezien hebben.
