Zeven jaar na het dramatische Superman Returns is de serie opnieuw toe aan een reboot. De film begint voortvarend met mooie beelden van de planeet Krypton. Op de stervende planeet pleit wetenschapper Jor-El (Russel Crowe) voor evacuatie maar krijgt geen gehoor bij de leiding van de planeet. Vastbesloten om zijn zoon te laten overleven stuurt Jor-El deze naar de aarde om daar de toekomst van zijn volk voort te zetten.
Op aarde wordt de jongen, zoals we al eerder hebben gezien, opgevoed door de familie Kent. Zij voeden hem zeer beschermd op, bang dat als de bewoners van aarde zijn ware identiteit zouden kennen dat ze hem door angst niet zouden accepteren. Als Zod (Michael Shannon), een generaal die op de stervende planeet Krypton een coup probeerde te plegen uit zijn gevangenis ontsnapt, reist hij naar de aarde met kwade intenties. Tijd voor Superman (Henry Cavill) om op te staan.
Personen die misschien een soort ‘coming-of-age’verhaal verwachten over hoe Superman zichzelf vindt en worstelt met het gewicht van zijn krachten komen bedrogen uit. De bordkartonnen karakters staan in dienst van slecht één ding, de brute actiescènes die in overvloed over de kijker uitgestort worden. Dit is echter geen groot probleem, de scènes lopen soepel en zijn goed te volgen. De actie loopt af en toe wel wat uit de hand maar is binnen de film een goed geheel. Wel is het jammer dat de film zichzelf zich erg serieus neemt, van relativering is geen sprake. Het zegt genoeg dat de eerste en enige grap in de film aan het einde zit. Ook lijkt het belang van mensenlevens triviaal aangezien Superman zijn tegenstanders door niet-geëvacueerde dorpen en tankstations slingert.
Henry Cavill die de zware taak heeft om met dit script Superman echt tot leven te laten komen slaagt daar redelijk in. Al moet hij het af en toe vooral hebben van vastberaden de lucht in kijken en wat droge oneliners. Naast Cavill zijn alle acteurs slim gecast, de kwaliteit is overduidelijk en ondanks dat de karakters weinig diepgang hebben biedt dit zeker voldoende ruimte voor meerdere delen. Kevin Costner lijkt daarnaast geboren te zijn om de rol van Jonathan Kent te spelen en Michael Shannon is voortreffelijk als de bij vlagen krankzinnige generaal Zod.
Man of Steel is een aardige actiefilm die van begin tot eind vermaakt. Dat de film wat compacter had gemogen en af en toe wat diepgang ontbreekt is te vergeven. Gezien het gigantische succes tijdens de opening kunnen we namelijk nog zeker meerdere delen in deze serie verwachten. Die diepgang komt later wel.
Sterren: ***,5
