Ondanks de tegenwoordige re-islamisering van Turkije zoekt het land toenadering tot het Westen en zeker tot de educatieve maatstaven die in de westerse maatschappij gehanteerd worden. De europeanisering werd ingezet door hervormer Atatürk en zijn erfenis moet uitgedragen worden door het huidige bestuur. Turkije is inmiddels ook aangesloten bij het Europese Erasmus project met als hoofddoel: internationale mobiliteit van studenten verhogen en verbeteren.
Met het opstarten van dit project is Turkije en nieuwe weg ingeslagen op educatief gebied. Waar voorheen studenten vaak voor veiligheid en een vertrouwde omgeving kozen, kiezen ze nu steeds meer voor een studie of minor in het buitenland. Het onderwijs in Turkije is sowieso aan het hervormen. Dit zorgt onder andere voor nuancering van de geschiedenisboeken en een meer democratische kijk op historische gebeurtenissen. Over de Armeense Kwestie of de Koerden wordt inmiddels kritischer onderwezen, hoewel het onderwijs nog wel gekleurd blijft. Erg pro-Atatürk en erg pro-Turkije, maar het hervormingsproces is een geleidelijk proces.
Mobiliteit is van vitaal belang volgens politicoloog, historicus en Rectoraal Coördinator van de Universiteit van Ankara Prof. Taşansu Türker. Zelf studeerde hij in onder meer Israël en Amerika en behaalde zijn PhD in Rusland. “We zien een stroomversnelling in het Turkse onderwijs in de laatste 15 jaar. Hiervoor was er nauwelijks sprake van mobiliteit maar tegenwoordig gaan we de goede kant op. Het gaat nu goed met Turkije en om deze positie vast te houden en te verbeteren hebben we nieuwe creatieve breinen nodig. Iemand die vasthoudt aan standaarden en continuïteit zal weinig creatieve ontwikkeling doormaken. Een creatief brein wordt nergens zo gevormd als in het buitenland. In het bijzonder wanneer een student besluit op een ander continent onderwezen te worden. Hier wordt dan direct het aanpassingsvermogen van de student getoetst en zijn of haar zelfstandigheid, meer dan wanneer een Turk in Azerbeidzjan gaat studeren.”
Toch is Azerbeidzjan een land waar Turkije sterke banden mee onderhoudt. Dit komt voornamelijk door de taalbarrière die weggenomen wordt. Aanzienlijk minder studenten spreken Engels in Turkije en hierdoor wordt Azerbeidzjan een goede optie. “Vooral met Centraal-Azië onderhouden wij een goede relatie. Azië is een erg belangrijk werelddeel en daar valt erg veel te leren, bijvoorbeeld op economisch gebied” besluit Türker.
Ook Prof. Berna Aslan, verbonden aan de Faculteit Educatie van de Universiteit van Ankara, zegt internationalisering belangrijk te vinden. Ze is op de Universiteit onder andere verantwoordelijk voor de participatie van studenten aan cursussen Engels en het uitwisselen van studenten, professors en lesmateriaal met andere landen. Ook zij ziet een verbetering.
“Inderdaad. 15 jaar geleden waren er nauwelijks opties voor studenten om zich te ontwikkelen in het buitenland. Nu proberen we studenten ervan te overtuigen de stap wel te maken. Dit doen we door actieve informatieverstrekking en het aanbieden van extra cursussen Engels, op hoger niveau. Het Erasmusprogram is van onschatbare waarde voor de ontwikkeling van de Turkse student. Als Universiteit zullen we blijven proberen het niveau op te krikken en de mobiliteit te vergroten, dit alles om Turkije als land en haar inwoners als personen verder te laten ontwikkelen.”
