Monique Huijdink (@MiesjeB) en Anne Spapens (@Ponckster) kijken elke dag naar de Tour. Vanaf de eerste pedaaltrap tot aan het moment dat Mart Smeets ‘s avonds het licht uit doet. Om en om doen ze hier verslag van de honderdste Ronde van Frankrijk. Vandaag is het de beurt aan Monique.
Het begin van een etappe is vaak een doldriest feest van mislukte vluchtpogingen. Het lijkt me verschrikkelijk: je hebt je net goed en wel met je geschaafde en gekneusde lichaam, krakend en piepend op het zadel gehesen en KNAL, vol gas vanaf kilometer nul. Extra vervelend voor tijdrijder Tony Martin die gisteren bij een valpartij van kruin tot bilnaad opengereten werd, tot twee keer toe buiten bewustzijn raakte en nu met een hersenschudding de Tour rijdt. Waanzin op wielen.
Iedereen ging in dezelfde tijd van start vandaag. Vanwege de chaos in de finale van de eerste etappe besloot de Tourleiding dat alle renners de tijd kregen van de winnaar Argos-sprinter Kittel. Ergo: iedereen kon vandaag – net als gisteren – de Gele Trui veroveren. Dat gegeven maakt de overlevingskansen van een groepje vluchters nog kleiner dan ze normaal gesproken al zijn. Maar onze Lars Boom zat ook vandaag weer mee in de ontsnapping op jacht naar punten voor de bollentrui. Vergeefs. Boom heeft een kusje van zijn vrouw aan de binnenkant van z’n rechteronderarm laten tatoeëren. Bikkel en watje tegelijk.
Het werd een prachtige rit door het zonovergoten berglandschap van Koersica (© Ponckster). Demarrages, vluchtpogingen, materiaalpech, sprinters inclusief gele truidrager Kittel die al snel moesten lossen en het gevecht om de bergpunten dat gewonnen werd door de Franse hoop Pierre Rolland. Het peloton met de klassementsrenners en wonderkind ‘De Hulk’ Sagan vlogen op het laatste klimmetje af. Er volgde een zeer spannende finale. Beoogd Tourwinnaar Froome van Sky viel aan op de laatste meters bergop (Why?), de klassementsrenners gingen mee maar ze kregen Sagan er niet af. We zaten juichend voor de buis. Er stak een dronken lor over, er liep een whiskyhondje op de weg, en toen demarreerde de Belg Jan Bakelants. En hij won! Prachtig. Zijn eerste ritzege bij de profs. In de Tour. Plus droombonus: de Gele Trui.
Over de Gele Trui gesproken. Vandaag kwam het nieuws dat de inmiddels al jaren in het dodenrijk verkerende Marco Pantani mogelijk zijn Tourzege van 1998 kwijtraakt. Het vreemde is niet alleen dat men hier een renner wil straffen die dood is, maar ook dat volgens de UCI-regels dopingkwesties verjaren na acht jaar. Men maakte een uitzondering voor Lance Armstrong. Zit de UCI nu met een levensgroot gelijke monniken, gelijke kappen-probleem dat tot ver in het hiernamaals reikt?
M.
Meer Tourkijkers? Lees Thuis voor de Tour : voor iedereen die van de Tour houdt of ervan wil gaan houden!
