Monique Huijdink (@MiesjeB) en Anne Spapens (@Ponckster) kijken elke dag naar de Tour. Vanaf de eerste pedaaltrap tot aan het moment dat Mart Smeets ‘s avonds het licht uit doet. Om en om doen ze hier verslag van de honderdste Ronde van Frankrijk. Vandaag is het de beurt aan Monique.
Als Tourkijker vind je het normaal dat het parcours er elke dag opnieuw uitziet zoals het eruit hoort te zien: hekken, bogen, reclameborden, tribunes, de finishplaats en uiteraard de vlekkeloos verlopende live-uitzending. Maar de Tour is een logistiek meesterstuk waar wij alleen iets van merken als er iets misgaat, zoals een rennersbus die vastloopt onder een finishboog. Ook de dagelijkse verplaatsing van finish naar de volgende startplaats gaat aan Tourkijkers voorbij. Gelukkig hebben we Twitter.
De renners vlogen gisterenmiddag met een privévliegtuig van Corsica naar Nice. Sagan mocht zelfs in de cockpit. De rest van de Tourkaravaan ging met de boot. Dat tochtje duurt zo’n zes uur en men vertrok tegen middernacht: een feilloos recept voor een spontaan Tourcrew bacchanaal. De Tour is niet alleen voor de renners een uitputtingsslag.
Vandaag werd de ploegentijdrit gereden, een gevreesde discipline. Wielrennen is zowel een teamsport als een individuele sport. De klassementsrenners moeten altijd met de besten mee, knechten mogen zich laten uitzakken als ze hun werk voor de kopman gedaan hebben. Maar tijdens de ploegentijdrit moet het hele team als een gestroomlijnde TGV samenwerken. Om en om locomotief of wagonnetje. Er is geen ruimte voor de individuele renner, ook niet als je geen goede tijdrijder bent of een slechte dag hebt. Hoe langer het team bij elkaar blijft hoe minder tijd de trein verliest. De tijd van de vijfde renner telt. Maar omdat er altijd pech op de loer ligt moet je ook om die reden proberen zo weinig mogelijk renners te verliezen onderweg. De kunst is om niet zo hárd mogelijk op kop te rijden maar zo láng mogelijk, in een gelijkmatig voor iedereen maximaal haalbaar tempo.
Tijdens de Tour van 1980 won de legendarische Raleighploeg de ploegentijdrit die op de tweede dag gereden werd. Gerrie Knetemann veroverde de gele trui. Maar onderweg reden ze ploegmaat Bert Pronk naar huis. Pronk moest vroeg lossen en kwam buitentijd binnen. Exit Pronk. Extra droevig voor hem omdat Joop dat jaar eindelijk de Tour won. Het gebeurde vandaag weer. Ted King van Cannondale was de ongelukkige. Hij verloor te veel tijd. Exit King. Of niet? De regels zijn zo ingewikkeld dat het nog lang spannend bleef. Onder hashtag #tedwatch bleven zijn fans elkaar op de hoogte houden van de stand van zaken.
Orica Greenedge (van de bus) won de ploegentijdrit met 1 seconde voorsprong op Omega Pharma-Quickstep. De etappewinnaar van gisteren, Simon Gerrans start morgen in de gele trui op weg naar Marseille. Het wil daar nog wel eens waaien. En dan is het ‘op de kant’! Waaiers, levensgevaarlijk voor alle klassementsrenners die nog heel dicht bij elkaar staan in de top van het algemeen klassement. Spannend!
M.
Meer Tourkijkers? Lees Thuis voor de Tour : voor iedereen die van de Tour houdt of ervan wil gaan houden!
