Tijdens mijn vakantie in China en Hong Kong breng ik een aantal dagen door met de zogenaamde Pick Up Artist (PUA)-gemeenschap: mannen die het versieren van vrouwen als spel benaderen, in meer of mindere mate gebaseerd op het boek The Game, van Neil Strauss. In dit boek wordt uitgelegd hoe je het spel der verleiding kunt benaderen als een daadwerkelijk spel, waarin je door veel trainen beter wordt. Mijn eerste avond werd een deceptie.
Ik ben uitgenodigd voor een diner met de PUA’s in Central Hong Kong. We zijn, mezelf meegerekend, met een groep van vier PUA’s en drie dates: Roger is een van oorsprong Britse expat, hij noemt zichzelf product-consultant en is achter in de dertig. Dan en Dave zijn ABC’s (American Born Chinese), begin twintig, en werken beiden als expats in de bankensector. De dates zijn alledrie geboren en getogen in Hong Kong.
We zitten aan een lange tafel voedsel te eten dat elke Italiaan zou opvatten als een persoonlijke belediging, de wijn smaakt prima.
Met zijn zware Britse accent neemt Roger het woord als blijkt dat iedereen één op één met elkaar spreekt, in plaats van met de hele groep: “Ik ken een leuke manier om elkaar beter te laten kennen. Olivia, waarom vertel je ons niet de beste mop die je kent? Humor zegt veel over iemands persoonlijkheid. Jij bent alleen maar met Dan aan het praten, laat de rest ook eens iets zien van je sprankelende persoonlijkheid.”
Nadat Olvia de beurt overslaat, geeft Roger mij het woord. Ik vertel een uit het Duits vertaalde mop over pedofilie, in mijn ogen één van de grappigste moppen die ik ken, maar het slaat niet aan. Sterker nog. Het blijft doodstil. Duitse pedofielen werken blijkbaar minder op de lachspieren in Hong Kong dan in Nederland. Roger redt me: “Aan een groep vreemden een pedofielengrap vertellen, dan heb je lef! Well done Thomas!”
Dan en Dave vertellen vervolgens aardige woordgrapjes die een glimlach toveren op de dates. Daarna komt Roger terug bij Olivia, die tegenover hem zit aan de lange tafel: “Je hebt nu wat bedenktijd gehad, weet je nu wel een mop?” Olivia spreekt nauwelijks Engels en weet nog steeds geen mop. Maggie helpt haar vriendin Olivia uit de brand: “Ik weet er wel één, maar het is een beetje racistisch.” Ik probeer grappig te zijn en antwoord: “That’s okay, I’m white.” Dat was raak. Iedereen lacht. Hoera. Vervolgens vertelt Maggie een aardig, maar belegen mopje, de PUA’s complimenteren haar met haar gevoel voor humor. Tijdens het complimenteren strijkt Dave door het haar van Maggie.
Na het eten vertrekt de date van Dave, hij probeert nog wel mee te lopen, maar komt onverrichter zaken terug aan de tafel. Als hij terugkomt aan tafel analyseert hij wat er misging: “De vibe was goed, ik probeerde het nog te laten escaleren (zoenen), maar daar was ze niet voor…” Roger stopt Dave en zegt dat dit een gesprek is voor mannen onder elkaar.
Dave richt zich vervolgens volledig op Maggie: hij geeft haar complimentjes over haar uiterlijk, haar Engels en zelfs de keuze voor de pizza verdient een pluim. Maggie lijkt geïrriteerd door Dave en richt zich op mij: “Dus jij komt uit Amsterdam, rook je wiet?”
Terwijl we naar de club lopen raak ik de andere PUA’s kwijt. Maggie is bij me. Ze zegt dat ze een kortere route weet. Aangekomen bij de club staan de andere PUA’s op ons te wachten. Dave pakt Maggie direct bij haar heupen. Maggie besluit niet met ons mee de lift in te stappen en vetrekt.
Nadat we hebben afgerekend, check ik de whatsapp-groep van de versierkunstenaars. Dave heeft een bericht gestuurd: “Geen slecht begin van avond. Vibe was ok. Tafelbezetting was waardeloos, lange tafel werkt niet. Ober werkte ook niet mee.”
