De afgelopen weken is door veel analisten en journalisten die het Midden-Oosten als vakgebied hebben de vrees uitgesproken dat er een burgeroorlog op het punt van uitbreken staat in Egypte.
Ik denk dat het zo’n vaart niet zal lopen, maar de oorlog die alvast wel begonnen is, is de propaganda-oorlog tegen de Moslimbroederschap. Met het vertrek van Morsi was de objectiviteit ook opeens van de Egyptische televisieschermen verdwenen.
Kijk maar naar het filmpje hieronder, waarin reacties verzameld werden van TV-presentatoren en presentatrices op het moment dat generaal El-Sisi in een verklaring aankondigde dat Morsi was afgezet.
http://youtu.be/zS5viyeLLrE
Objectiviteit? Wat is dat? Er wordt gehuild, feest gevierd, met vlaggen gezwaaid en op een kanaal roept de presentatrice de kijkers zelfs op om te gaan staan, waarna het volkslied door de studio klinkt. Ik weet dat 100% objectiviteit een illusie is, maar dit is wel heel overdreven.
En het zijn niet eens alleen de staatskanalen die al hun journalistieke principes laten varen: ook de private kanalen gaan helemaal los op de Moslimbroederschap en leggen het leger geen strobreed in de weg bij hun propaganda campagne (waar overigens ook kekke airshows onderdeel van uitmaken).
Een van de eerste acties van het leger na het overnemen van de macht was het sluiten van alle radio- en televisiekanalen die aan de Moslimbroederschap gelieerd zijn. Nou werden er op die stations over het algemeen niets dan leugens verspreid en haat gepreekt, maar dat is nog geen reden om ze dan maar uit de lucht te halen en het personeel (tijdelijk) achter slot en grendel te zetten. Vrijheid van meningsuiting geldt niet alleen voor de status quo.
Toen de Moslimbroederschap nog aan de macht was en zij de media probeerden monddood te maken door hun eigen mensen aan het hoofd te zetten, was de weerstand groot, maar de meeste van deze critici blijven nu opvallend stil.
Afgelopen maandag was er een massaal schietincident tussen het leger en demonstranten van de Moslimbroederschap, waarbij 51 doden vielen. Het verhaal van het leger was dat de Moslimbroeders begonnen waren met schieten, terwijl de demonstranten beweren dat het leger uit het niks op hen begon te schieten.
Beide kanten kwamen in de loop van de dag met een persconferentie waarin gelogen werd alsof het gedrukt stond. De Moslimbroeders posten gruwelijke foto’s van dode Syrische kinderen en beweerden dat het Egyptische kinderen waren die door het leger waren doodgeschoten.
Het leger hield vol dat zij eerst aangevallen werden en ze alleen bewapende en ‘gevaarlijke’ demonstranten neergeschoten zouden hebben, maar ik heb zelf in het ziekenhuis lijken gezien die van achteren waren neergeschoten, en er circuleert een filmpje van een journalist die doodgeschoten wordt terwijl hij aan het filmen is.
De persconferentie van het leger werd breed uitgemeten in de media, en die van de Moslimbroederschap werd vooral beschimpt. Een tv-kanaal gooide nog wat extra olie op het vuur door te beweren dat er in de tenten van de demonstrerende Moslimbroeders alcohol gevonden zou zijn: een trucje dat eerder ook gebruikt werd om de sit-in in Tahrir in een kwaad daglicht te stellen.
Ook niet best: bij die persconferentie van het leger werd de aanwezige journalist van Al Jazeera de zaal uitgejaagd en werd door de overgebleven journalisten vervolgens geen enkele kritische vraag gesteld. Tegen het kanaal is inmiddels een publieke haatcampagne gestart.
‘Een kogel doodt een persoon, een liegende camera een land’ staat in het Arabisch op bovenstaande poster. Ze hangen inmiddels door de hele stad. In november 2012 werd het kantoor van de Egyptische tak van Al Jazeera op het Tahrir-plein al in brand gestoken, omdat het volgens demonstranten te negatief verslag zou doen van de revolutie.
Ook verslaggevers van CNN kunnen hun werk niet meer fatsoenlijk doen. Hun cameraploeg werd enkele dagen geleden van het Tahrir-plein verjaagd omdat hun verslaggeving te veel pro-Moslimbroederschap zou zijn.
Een burgeroorlog zou een zwart scenario zijn voor Egypte, maar deze propagandaoorlog met openlijke vervalsing van feiten en haatcampagnes tegen degenen die een tegengeluid proberen te geven is uiteraard ook niet best.
Ester Meerman schrijft iedere week bericht uit Egypte.
