Daar stonden we dan. Zo’n veertig a vijfenveertig supporters, voor een dichte deur. Geen denken aan dat we naar binnen mochten, aldus een brede beveiligingsbeambte. Order van de burgemeester, geen supporters meer naar binnen. Ondertussen wandelden mannen in dure pakken met moeilijke monturen en sjieke schoenen, zonder controle, naar binnen. Vanochtend moest het dan gaan gebeuren, de gemeenteraad zou tegen de plannen voor een nieuw Feyenoord-stadion stemmen.
Zover kwam het niet. Want terwijl buiten supporters stonden, werd binnen besloten het plan van het college in te trekken. Geen stemming, geen duidelijke uitspraak van de gemeenteraad. Een avond eerder, de klok tikte richting twaalf, had Leefbaar Rotterdam-fractieleider Schneider (kaal, maar geen nieuwe Fortuyn) aangekondigd tegen de plannen te gaan stemmen. Dat was een mooie show van Leefbaar, heel Feyenoord en Rotterdam tot op het laatste moment laten wachten en als ware heroïsche redders van De Kuip als laatste bekend te maken tegen te stemmen. Een mooie show, omdat Leefbaar altijd tegen nieuwbouw volgens het huidige plan geweest is. Vanaf moment één. Waarom dan zoveel heisa en gedoe? Natuurlijk, de gemeenteraadsverkiezingen zijn al over minder dan een jaar, dat zal er ongetwijfeld mee te maken hebben gehad.
Dat er vanochtend niet gestemd werd, was een anticlimax. Ik had me erop verheugd: terwijl Feyenoord’s directeur Eric Gudde samen met stadionbaas Jan van Merwijk in een hoekje zaten, wij juichen op de publieke tribune van de Rotterdamse raadszaal omdat de plannen van tafel waren. Zover kwam het dus niet, want door een vies spelletje van het college werd het plan ingetrokken, tot woede van raadsleden.
De vraag is: wat nu? Al meteen zei Gudde dat Feyenoord aan een nieuw plan begint. Ik denk niet dat Gudde en Van Merwijk daar de juiste personen voor zijn. Gudde, ooit binnengehaald als directeur om een nieuw stadion te bewerkstelligen, heeft vijfenhalf jaar gewerkt aan de plannen. Van Merwijk zelfs al langer, meer dan tien jaar. In al die jaren is het hen niet gelukt een overtuigend plan te maken waar heel Feyenoord, inclusief supporters, zich achter kunnen scharen. Integendeel: met hun arrogantie (Red De Kuip waren amateurs, supporters wisten niet waar ze het over hadden) keerden zich juist meer mensen tegen zich. Ook de financiële onderbouwing is twijfelachtig. De risico’s zijn te groot, zowel voor de stad als de club. Ook van Gudde’s belangrijkste argument, dat een nieuw stadion essentieel is voor sportief succes, is echte onderbouwing nooit gekomen. Er lijkt echter weinig geleerd te zijn van die fouten, want de manier waarop Gudde vanochtend reageerde past feilloos in de manier waarop hij dat de afgelopen maanden deed. Arrogant, uit de hoogte en vastberaden het nieuwe stadion erdoor te drukken.
Ik ben altijd duidelijk geweest: renovatie van De Kuip heeft mijn voorkeur, omdat daarmee én de unieke identiteit van Feyenoord gewaarborgd kan blijven én het financiële plaatje er beter uit ziet, zonder onnodige financiële risico’s die de club (opnieuw) aan de rand van de afgrond kunnen brengen. Plannen voor renovatie vind ik simpelweg beter voor de club. Daar gaat het om: wat het beste voor de club is. En omdat een nieuw stadion dat niet is, heeft renovatie mijn voorkeur.
Mark Lievisse Adriaanse is fanatiek Feyenoord-supporter en is groot voorstander van het plan van Red De Kuip. Hij heeft sinds kort ook een eigen blog over zijn club: Leven met Feyenoord.
