In de discussie over de problemen met Marokkanen vervallen de deelnemers in een echte loopgravenoorlog. Links en rechts hebben de gebruikelijke argumenten maar het lukt ze niet een meter dichter bij elkaar te komen. Het probleem wordt hierdoor niet opgelost. Sterker nog, het probleem blijft bestaan en wordt erger.
Helaas, er ís een integratieprobleem en helaas, het criminaliteitscijfer is onder Marokkanen hoger dan onder andere bevolkingsgroepen. Maar niemand heeft nog een oplossing gevonden die de Marokkanen ook verder helpt en tegelijk de integratie bevorderd.
Rechts Nederland roept dat zelfs de kleinste overtreding tot een uitzetting moet leiden. Links Nederland denkt dat het drinken van een kopje thee voldoende is. Niets is minder maar.
De oorzaak van de problemen ligt in de sociaaleconomische status van de Marokkaanse gemeenschap. Vaak wonen ze in de slechtste buurten van de stad, spreekt men thuis amper Nederlands en wordt op school door bezuinigingen te weinig aandacht aan de problemen van de Marokkaanse jongeren besteed.
Juist dát zorgt voor problemen op latere leeftijd. Daarom is een preventief beleid nodig om de problemen op te lossen.
Het begint al bij huisvesting. Het is te gemakkelijk om de Marokkanen zoveel mogelijk in de slechte buurten te ”dumpen”. Spreiding over verschillende wijken, geregeld door bijvoorbeeld de Rotterdamwet, is een goede methode om ghettovorming tegen te gaan. Toegegeven, het is een drastisch middel maar daar waar het nuttig is moet het worden toegepast.
Verder is het noodzakelijk om samen te werken met de imam of voorganger van de moslimgemeenschap. De imam heeft in de Marokkaanse gemeenschap autoriteit.
Ook een verplichting om Nederlands te leren is uiterst belangrijk. Wie geen Nederlands spreekt kan geen werk vinden. Dat belemmert de integratie. Daarom: wie geen Nederlands spreekt en het niet wil leren, kan ook geen bijstand krijgen.
Verder zou men moeten overwegen om allochtone kinderen via hun eigen taal de Nederlandse taal eigen te maken. Dat betekent dat wij die kinderen iets meer tijd moeten geven. Bezuinigen op taalonderwijs voor allochtone kinderen is sowieso niet goed.
Enerzijds moeten vooroordelen krachtig worden bestreden. Kennis van de islam en de Marokkaanse cultuur kan niemand schaden. Het verrijkt het wereldbeeld van kinderen en voorkomt discriminatie.
Anderzijds moeten allochtone kinderen kennis nemen van Nederlandse gebruiken en tradities. Dus zij moeten ook meedoen met Sinterklaas, kerst en carnaval. Dat is werkelijk geen ‘islambashen’ of ‘gebrek aan respect’.
Als een school besluit iets met het ramadan of suikerfeest te doen, dan moeten wij daar ook niet over zeuren. We verwachten ook dat allochtonen zich aan onze cultuur aanpassen.
Mocht het toch fout gaan dan moet men inderdaad ingrijpen. Bij jongeren gaat het er dan niet om ze een gevangeniscarriere te geven, het gaat er om dat ze zelf inzien wat ze fout hebben gedaan. Als ze dat niet inzien kan men altijd nog hardere maatregelen overwegen.
Hoewel het uitzetten van criminelen geen goede optie is, is het bij zeer zware criminaliteit te overwegen. Maar dan niet de hele familie maar alleen de dader. Toch valt met preventie en respect meer te bereiken dan met stoere taal of xenfoob gedrag.
Sommigen vinden het wellicht vervelend maar de Marokkaanse gemeenschap is gewoon een onderdeel van onze samenleving. Daarin zullen we met z’n allen moeten investeren. Op school moeten we onze kinderen leren dat er ook andere culturen zijn. Dat lukt niet door het verbieden van Zwarte Piet of een weigeren van een kerstboom maar juist door iedereen te betrekken bij onze feesten. Wel zullen ook wij kennis moeten nemen van de gewoonten en tradities van Marokkanen.
Nederland is een multicultureel land. Wen daar maar aan en investeer er in.
