De laatste bergrit. Morgen wacht Parijs en dan is het voorbij. Vandaag was de dag van de aller-allerlaatste klassementskansen. Een kort etappe van 125 kilometers met veel klimkilometers en een aankomst bergop. Dat beloofde wat. Er kon nog gevochten worden voor plekken in de top 5, dwz de plaatsen 2 t/m 5 want daar waren de tijdsverschillen heel klein. De gele, de witte en de groene trui waren zo goed als onaantastbaar, maar voor de bollentrui lag de strijd nog helemaal open. Dan ga je er thuis eens goed voor zitten.
Strijd, dat willen we zien. Daarvoor zitten Tourkijkers de hele middag voor de tv. Oorlog, liefst vanaf de eerste meter. Dat de Fransman Rolland meteen wegreed in de eerste kilometer was logisch: hij stond voor de bollentrui op de tweede plaats in het klassement met slechts 1 punt achterstand op Froome. De oude krijger Voigt sloot bij hem aan. Maar het peloton aarzelde, de benen deden kennelijk pijn. Flecha en Burghardt sloten aan bij Rolland en Voigt met daarachter nog een groepje vluchters waaronder Riblon die ook voor de bollentrui reed. Het peloton liet ze gaan. De klassementsoorlog werd uitgesteld, maar de vluchters kregen niet veel voorsprong.
Movistar ging op kop van het peloton rijden. Quintana had een strijdplan. Deze jonge Colombiaan kon zowel de bollentrui veroveren, als de rit winnen en stijgen naar de tweede plaats in het algemeen klassement. De witte trui voor de beste jongere had hij al. Onderweg trachtte beoogd bollentruiwinnaar Rolland bij een bergpuntenboog zijn medevluchter en puntjesdief Anton te liquideren door hem bijna in het publiek te rijden. De (Franse) jury keek net op dat moment de andere kant op. Niks aan de hand!
Op de voorlaatste klim – van de eerste categorie – maakten her en der wat renners zich los van het peloton, onder wie Tejay Van Garderen. De klassementsrenners stelden de oorlog nog steeds uit. Zou deze aller-allerlaatste bergrit met een sisser aflopen? Geen oorlog? Geen spanning? Geen spektakel? Het duurde en het duurde maar. Ja, leuk hoor dat ze de oude taaie Voigt er in z’n uppie vandoor lieten gaan en ruim drie minuten voorsprong gaven, maar we hadden ons toch iets meer voorgesteld van deze laatste serieuze etappe. De Tour is verdorie bijna voorbij! En dat stemt de Tourkijker toch al somber. Thuis was het tijd voor een borrel. Het wachten was op vuurwerk tijdens de laatste beklimming, van buitencategorie.
Op 10,7 kilometer voor de streep – het begin van de klim – was het eindelijk koers. Man tegen man. Of beter: Froome contra mundum, want het boegeroep was weer niet van de lucht. Hij demarreerde, Quintana en Rodriguez konden als enigen volgen. Contador haakte af en viel van het podium.
Quintana won de rit én de bollentrui, Rodriguez werd tweede, Froome werd derde. De Tourwinnaar zit als een krant op z’n fiets. Maar o! wat gaat hij hard. Terechte winnaar. Quintana wordt tweede en Rodriguez derde in het algemeen klassement. Mollema behoudt z’n zesde plaats. Morgen Parijs en dan is alles voorbij.
Monique Huijdink (@MiesjeB) en Anne Spapens (@Ponckster) kijken elke dag naar de Tour. Vanaf de eerste pedaaltrap tot aan het moment dat Mart Smeets ‘s avonds het licht uit doet. Om en om doen ze hier verslag van de honderdste Ronde van Frankrijk.
Meer lezen van de Tourkijkers? ‘Thuis voor de Tour’: voor iedereen die van de Tour houdt of ervan wil gaan houden!
