De ramadan is geslachtofferd op het altaar van de media. Dat komt natuurlijk omdat nieuws of programma’s over moslims werken als een lap op een rode stier en dus is het zeer geschikt voor bijvoorbeeld televisie. Iedereen heeft namelijk een mening over moslims dan wel de islam of de ramadan. Dus waarom zou je dat niet even stevig uitmelken? Aandacht te over voor de islam, het is het grijze gebied waar islamofobie en islamofilie elkaar raken.
Zo’n ramadanjournaal mag wat mij betreft dan ook snel van de buis. Het klinkt leuk, begrip kweken, multiculturelediversiteitspluriformiteit met BN’ers, maar stiekem is het gewoon gebakken lucht omdat dit onderwerp helemaal kapotgejournalistiekt moet. Je weet van tevoren dat vriend en vijand naar je programma zal kijken en er vervolgens een mening over wil hebben.
Het punt is dat die continue hokjespropperij van moslims, ook al is de toon positief, op geen enkele manier bijdraagt aan ‘meer begrip’, of ‘meer onderlinge interactie’, wat zo’n programma doorgaans tracht te bewerkstelligen. Dat mensen moslim zijn en vasten tijdens de ramadan, uit strikt religieuze overtuiging of als cultureel fenomeen, is helemaal prima. Maar omdat moslims/Marokkanen/Turken (is in de publieke opinie toch allemaal één pot nat) in het verdomhoekje zitten, moet dat uit ogenschijnlijk erg nobele motieven breed worden uitgemeten in de media.
En juist die overdreven fixatie op islam en moslims is vervolgens wat Holland-fetisjisten, buurman Henk, PVV-minnend Nederland en de grote ambivalente meute eromheen in ons land tegen het zere been schopt. Zij zien die fixatie als een teken van toenemende islamisering, als een “kijk eens hoe die BN’ers vriendjes spelen met de aanhangers van die intolerante haatreligie”. Het werkt averechts.
De arrestatie vorige week van een grote groep neonazi’s in onder andere Duitsland was tekenend voor de krampachtige toenadering van moslims door de media in Nederland. Er was namelijk slechts summiere aandacht voor, er zat geen ‘gematigde neonazi’ aan tafel bij Knevel en van den Brink, er kwamen ook geen ellenlange tafelgesprekken in diverse nieuwsshows. Was het een moslim geweest dan was dit heel anders gegaan.
De meeste berichtgeving over op handen zijnde aanslagen had dan wel weer betrekking op moslims en is onderdeel van een groter verhaal, onder andere in Engeland. Daarmee zie je de nieuwsoplagen bijna vanzelf weer stijgen.
Iets wat daadwerkelijk nieuws is moet je altijd verslaan, maar dan wel zodanig dat het niet uitmaakt wie de hoofdrolspelers (qua etniciteit of religieuze overtuiging) zijn in dat nieuwsverhaal.
Evenwichtig dus. We gaan momenteel juist te veel mee in de moslimsleur. Alles komt onder een vergrootglas te liggen. Er hoeft maar één imam een scheet te laten of iemand te vervloeken en het is voorpaginanieuws. Standaard reacties als: “Islam is haat en verziekt Nederland” volgen, inclusief de Kamervragen.
Aanslagen en geweld van rechts-extremisten en dierenrechtenactivisten waren er de afgelopen jaren genoeg maar dat werd niet onder vergrootglas gelegd. Het ‘waarom’ daarvan is een complex verhaal en bevat meer factoren dan alleen de vrees voor islam.
Het hangt onder andere samen met de positie van (voormalig) gastarbeiders uit islamitische landen in Europa, met 9/11, Irak en Afghanistan en de politieke onrust in het Midden Oosten. En met het idee dat we iedere dag zwaar bedreigd worden door moslimextremisten, wat overigens kul is.
Dat tezamen heeft voor een cultuur gezorgd waarin moslims ‘speciaal’ zijn geworden in onze berichtgeving. Eigenlijk is het heel vreemd geworden als je helemaal niets van die mensen, hun cultuur en hun religie moet hebben.
Ander voorbeeld: de azan van een moskee. Als we over iedere gebedsoproep landelijk stampij gaan maken, moeten we ook stampij maken over al die luidende kerkklokken op zondagochtend. Maar dat is ‘Nederlands’ dus dat hoort er bij. Een azan is iets islamitisch dus ‘dat moeten we niet willen met z’n allen’. Onzin natuurlijk, want Nederland verandert. Vasthouden aan een ideaalbeeld van Nederland uit 1750 is niet alleen onnozel, het is ook nog eens onwaar en niet realistisch. Of denkt men echt dat de Joden uit die Joods-christelijke cultuur hier altijd al hebben gewoond?
Stel wat dit betreft gewoon een grens: of iedereen maakt religieuze herrie op vrijdag en zondag, of niemand doet het. Gelijke monniken, gelijke kappen. Iedereen is in Nederland toch gelijk? Dat zouden we dan ook eens moeten doorvoeren in de berichtgeving over en omgang met bepaalde minderheden. Zij zijn niet bijzonder ten opzichte van ons en het lijkt er ook niet op dat men het zelf erg graag wil zijn.
Anders, dan? Ja, moslims zijn moslim en wijken daarmee af van een meerderheid in Nederland die zichzelf seculier of agnost noemt. Nu kun je hierover uitgebreid schrijven met de standaard argumenten over de overlast van Marokkaans (niet relevant) straattuig, de walgelijke totalitaire ideologie van de islam of zoiets als de ondermijning van de vrijheid in Nederland door de islam.
Maar bedenk wel: rechtvaardigen die argumenten de overdreven fixatie op islam vanuit de media? Of worden die juist gevoed door een grondige afkeer er van? En worden we zodoende op onze wenken bediend met non-nieuws waardoor die afkeer alleen maar groter wordt?
Wat dat betreft wordt die verachtelijke ‘islamisering’ alleen maar in stand gehouden door er overdreven aandacht aan te besteden. Iets met vicieuze cirkels.
