Studenten kijken veel naar sport. Sommigen beoefenen het zelfs, echt vreemd vind ik dat. De laatste tijd merk ik dat een boel studenten om mij heen, of in ieder geval mensen die nog leven als een student terwijl ze net een baantje hebben, erg fanatiek zijn met wielrennen, potjes zaalvoetbal en hardlopen. Ik vind die groep fascinerend grappig, omdat zij ook meestal hard zuipen, feesten en roken. Een soort wandelende tegenstrijdigheid zeg maar.
De Tour de France was niet van mijn scherm af te vegen de laatste weken, social media stroomden over met meninkjes over mannen op een fiets met al dan niet een potje doping in het lijf. In normale gesprekken was De Tour ook niet te vermijden. “Maar wanneer ga jij weer eens mee fietsen? Ik heb gisteren rond het IJsselmeer getourd . Super lekker” sluit student 1. ons Tour-gesprek af, waarna hij een zware Gauloises opsteekt.
Student 2. heeft net een nieuwe racefiets gekocht en is wel in voor een krachtmeting. “Ja is goed joh ik bel je morgen wel ofzo, ben nu echt onwijs dronken”, zegt hij, waarna hij een welgemeende boer laat en naar huis begint te strompelen.
Praatte ik al niet mee over De Tour, er zal ook zeker niemand aan mij vragen of ik mee ga wielrennen. Niet in de laatste plaats omdat ik alleen een grote, logge fiets met krat en zonder versnellingen bezit. Qua wielrennen is zoiets wel een beetje de doodsteek voor de sport. Alsof je aan iemand met een groeistoornis vraagt of ‘ie mee wil gaan basketballen. Dat zou ik dus niet vragen. Ik ben dan ook 1.95 dus voor mij zou de lol er vrij snel vanaf zijn.
Basketbal is leuk hoor, beetje recreatief in de buurt ballen met straatjochies. Ik voel me dan weer een beetje straat, zoals vroeger toen ik nog dieper in een identiteitscrisis verkeerde en mezelf in hiphopkleding hulde. Maar ik ga er niet veel gezonder voor leven. Sport is gewoon niet echt aan mij besteed, en sport kijken al helemaal niet: geen voetbal, TDF, geen hockey of schaatsen. Tennis, hoe saai?
Al die TDF-adepten om me heen die zich het hele jaar door de vernieling in zuipen, roken en fast-fooden vind ik daarom een beetje gek. ‘Ja maar je kunt toch best van sport op tv genieten terwijl je er zelf niet aan doet?’ Heus, zie je het voor je? Iemand met obesitas kijkt toch ook niet hele dag al chips etend op de bank naar Nederland in Beweging en Tell Sell dieetprogramma’s? Is raar hoor…
Ik pleit dan ook voor een algeheel sportverbod op televisie, omdat het mensen alleen maar irritant competitief maakt en vervolgens brallen ze nergens anders meer over. Sport is de ware haatreligie, die de fysiek minder-begaafden onder ons uitsluit van normaal sociaal contact, die zinnige gespreksonderwerpen torpedeert en eenieder die zich laaft aan de geneugten van endorfine brainwasht tot sportzombie.
Stop de sportificering van Nederland. Studenten, keert terug naar jullie verderfelijke leven zonder die allesoverheersende vormen van lichaamsbeweging. Het is het niet waard. Bovendien heren, dat wasbordje en die strakke triceps komen er echt niet meer van deze zomer.
